Өмірімнің мәні
Өмірімнің бірі болған сен едің ,
Көзімдегі қарашықтың бірі едің .
Лаулап жанған жүрегімнің жартысы ,
Бір жан үшін мәңгілікке соғады.
Өмірімнің бірі болған сен едің ,
Көзімдегі қарашықтың бірі едің .
Лаулап жанған жүрегімнің жартысы ,
Бір жан үшін мәңгілікке соғады.
Қыпша бел, аққу мойын, әсем мүсін,
Ару ем тамсанатын көрген кісі.
Бір құрбым себеп болып, Хақты танып,
Жаныммен құлай сүйдім исламды шын.
Мұқағали-қазақтың ақиық ақыны,
Лирик ақындардың бәріненде жақыны.
Талай-талай өлеңімен таң қылған,
Өмірдегі жарастықтың жарқыны.
Жазықсыз жапа шекен арлан ерім,
Жаның - нәзік, намысты ақын едің.
Жиырма жаста ел үшін құрбан болып,
Қорқаулардың қолынан қаза болдың.
Алақаныңды жай дұға да бол
Намазға жығыл сәжде де бол
Қайтып келмейді уақыт
Өз шекарысы мен жылжып жатыр
Алматым – менің ең алғашқы, саф махаббатым,
Сыйлар елге нұрға толы, жанға жайлы шапағатын.
Кетпейді есімнен сол бір сәт,
Бөленген қалам, берген кезде өзгелерге шарапатын.
Біреулер жылатады,
Біреулер ұнатады,
Біреулер құлатады биіктен.
Біреулер қорғайды,
Ғашықтық па?
Кеттім одан безіп мен,
Бұрын оның мехнатын сезіп пе ем?
Ғашықтықтан жылымапты жүрегім,
Аппақ ұлпа қарға бояп бар маңды,
Қыс хабарын беріп бүгін жар салды.
Дауылдатып, борандатып түстікке,
Қарашада кəрі аяз кеп қалды.
Еліме бір өзгеріс кеп жатқандай,
Батса екен озбырлықтың күні ұзатпай!
Қазағым молшылыққа молықса екен,
Садақа беретұғын адам таппай...!
Ерте, ерте, ертеде...
Еуразиялық өлкеде.
Ақылды әрі білікті,
Сақтар өмір сүріпті.
Сенің кінәң жоқ еді, кінә менде,
Сүйе алмаған ешкімді бұл әлемде.
“Сүйе алмадым” деймін ғой, сүйдім бе екен?
Мәнін ұқпай қалдым ба күйдің бөтен...
Сен үшін таңда оянғым келген,
Боянғым келген сен үшін,
О, менің ұлы жеңілісiм hәм жеңісім.
Күн болып күліп,
Өзгеше өмір салтым, бөтен ғұрпым,
Өзгеше мендік болмыс, бөтен күлкім.
Ешқашан кетпейтіндей жүремін де,
Ешқашан сүймегендей кетем бір күн.
Ұясына күн кіргенде ұялып,
Естілді ме ең əуезді күй анық?
Көктің жүзін түнде жұлдыз жапқанда,
Отырдың ба мені еске жиі алып?
Жаз жұпары келгендей қыраттардан,
Кəусарына қандырған бұлақтардан.
Жүз адамға сəлемді бергеніңмен,
Ақылыңа көнбейді бірақ, талғам!
Қарашада қара суға қақ тұрды,
Атам қойын суық желге бақтырды.
Бүрсең қағып бара жатты бір апа,
Əжімдері мұң айтуға шақ тұрды.
Сағынатынымды,
Сағынышыма басы бүтін бағынатынымды,
Бір сəтке хабарсыз кетсең,
Шықтан да моншақ тағынатынымды,
Əуен біткен сезімдерді жырлай ма?
Оны да тек жүрегі бар тыңдайды ə?!
Бақ ішінде кезек-кезек əуелеп,
Күй төгіп тұр домбыра да сырнайға.
Жанымда жүрші, жігерімді құлатпа,
Жырым боп еніп, жадымда менің тұрақта.
Күйкі тірліктен көңіл түскенде құлазып,
Ештеңе деме, жай ғана мені құшақта!
Жасыл нұрға боялған дала мынау,
Күміс шықтан күлкі іздеп салам сұрау.
Гүл аңқыған әлемге арбалам да,
Тағы ғашық, мен осы боламын-ау!
Қызғалдағы жоқ қырлардан,
Сағынышы жоқ мұңдардан,
Сезімнен ада жырлардан,
Айтылмай қалған сырлардан
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі