Армандар...
Алыста қалған армандар,
Мазамды енді алмаңдар.
Тіршілік - орман ішінде
Адасып, шаршап қалған бар...
Алыста қалған армандар,
Мазамды енді алмаңдар.
Тіршілік - орман ішінде
Адасып, шаршап қалған бар...
Сымбатына тұра алмайсың сұқтанбай,
Сол көркімен көп нәрсені ұтқандай.
Өңшең ару сыбыр-сыбыр сыр айтып,
Тауға қарай серуендеуге шыққандай.
Отыз беспен қош айтысқан кезде бұл,
Көңілімді мазалайды өзге жыр.
Мені біраз жерге апарып тастадың,
Еліктіріп, желіктіріп, жезде-өмір!..
«Баһадүр» деп білмеңіз-
Жиынды бұзған тентекті.
Кезеніп атар оқ емес,
«Қару» деп білме келтекті.
Ассалаумағалейкүм, батыр Ерден,
Кетіп тұр бақ-дәулетің тағы керден.
Ішінде көп қарғаның бір бүркіттей
Көзіме көріндің-ау келген жерден.
Талапты құдай оңдаса,
Сөз басына келелі,
Мұнажат қылып көреді.
Есенбақ, Абыл, Нұрымдай
Қалам алып хат жаздым Адайларға,
Көрмеген көптен бері ағайларға,
Адайда білгірсінген талайларға,
Айтылған сөз мағынасы ойлағандай
Жас кезіңде биік болар арманың,
Бақыт әнін шырқап тұрар жан-жағың.
Өткен күндер өзгеше бір қызықты,
Ғажайып боп елестейді алдағың.
Нәзік сазға ауысып отты өлеңім,
Терезеңнің алдына көп келемін.
Ең болмаса, әйнектен қарасаңшы,
Жанарымды телміртпей текке менің.
Ей, Қойшыгүл, жастас емес, бастасым,
Бұршы бермен көңіліңнің қақпасын.
Тарпаң тағдыр сені аяусыз сынады,
Айтып қайтем, айтып қайтем басқасын.
Ит тұмсығы өтпейтұғын ну орман,
Құлаққа ұрған танадай боп тұрар маң.
Таңмен талас төңірекке жан бітіп,
Тіршіліктің дыбыс-үнін шығарған.
Ақкөлдің жағасында алтыбақан,
(Сәнімен сауық құру халқыма тән).
Атанып ақын, әнші неге керек,
Осындай кездерде бір шалқымасаң!..
Махаббаттың тұрсын да тасып нұры,
Ақын ісі көрсету ашып мұны.
Ел аузында қалды ғой аңыз болып,
Ақбөбек пен Қайыптың ғашықтығы.
Аязға қызылшұнақ қарамай-ақ,
Кезінде жүрдік біздер жалаңаяқ.
Жүдеу өң, жүзі сынық бала көрсем,
Бұл күні шын көңілмен қалам аяп.
Сен - бәйтерек, інің бұл - балғын құрақ,
Бір жаңа әуен жақында алдым құрап.
Өнер деген бәйге ғой, ал бәйгенің,
Әрқашан да арты шаң, алды жырақ.
Енді айталық біз парқын
Сегіз арыс Адайдан,
Сөз тыңдасаң, кел жақын.
Сегіз арыс Адайдың
Қызыл тілім қайнарлы-,
Аманат тәнде жан барда,
Бетте қызыл қан барда,
Белде қуат, әл барда.
Құрметтісі болмадым деп баршаның,
Қарап жүріп, өз-өзіңнен шаршадың.
Ел көзіне еленбей-ақ қойдым деп,
Қабағыңа ұялаттың қанша мұң.
Болды кезім әр нәрсеге еліккен...
Енді қазір жас емеспін желіккен.
Қайда барсам, өзіме шақ орным бар,
Несібемді жеп келемін теріп мен.
Бұралған тал шыбықтай он бесім-ай!
Пенденің көз жете ме өлемесіне-ай.
Қадірі қонған жұрттың көшкенде өтіп,
Түсіп тұр қалған дәурен енді есіме-ай.
Қасаңсып кеткен кезімде
қайрақ тастардай қашалған,
кездесіп, сендік сезімге,
көзіме балқып жас алғам!
Сенің көзің көк те емес, қара да емес -
қой көзді деп атайды мұндайларды.
Ол көздердің оты да ғажап емес,
бірақ маған сол жанар нұрдай мәңгі.
Дүние ғапыл, өткінші тағдырың-ай,
кім шығарған жалғанда заңды бұлай?
Болды-толды, өмірден өтті-кетті...
Жер бетінде жүрсе етті жан құрымай.
Көк мөлдір аспанды мекенім!
Көгіңнен сенің қайтқанда қаздар қаңқылдап,
шарқ ұрып іздеп саялы дария, салқын бақ;
көгілдір жанарлы көлдерді аңсаған құстардың
Қалайсыңдар, ағайындар қырдағы,
Келмей жүр ме тіршіліктің ырғағы?
Тасып біраз кегпіп едік тоқтықтан,
Жаратқанның сыны шығар бұлдағы.
Жем қайда, Жайық қайда, Сағыз қайда?
Ескі өлең еске түсті бағызда ойға.
Ашылып үрпілері, әне өзендер,
Далаға дән тасқынын ағызған ба?
Көрінген сонадайдан
Торы ат басы
Жаманды жаратканша, жаратпашы.
Айқасып қалмақтармен жатқан түнде,
Жеткізген бұл бір аңызды
Көктемнің жүйрік желі ме?
Тасқын ой қайдан ағызды,
Таратты кімдер еліме?
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі