Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (421)

Әке жыры

Көз тоқтатып бірінші рет
Қарады да ұлым маған,
Әнтек қана күлімсіреп,
Созып қалды қолын маған.

Толық

Ақынға айтылған екі тілек

Кешір, ақын, бұл көрмедік кім деме,
Жынды ма өзі, бүйтіп қалай жүр деме.
Сүйем деген айтып берші сөзімді
Сүймей жүрген өзімді бір жеңгеме.

Толық

Інілерге

Шалдарға күлімсіреп қарайсыңдар,
Жатыр-ау жандарыңда талай сындар.
Әдетпен әлпештесіп ағаларды,
Жаманын жарамдыға балайсыңдар.

Толық

Арман

Терем деп жырдан жұлдызын,
Үңіле берем тереңге.
Созамын тынбай қолымды,
Жатқандай жақын көрем де.

Толық

Шабыт

Кеудем бір жанартаудай күркіресе
Көңілімнен ыстық жаңбыр сіркіресе,
Қайнаған қара құйын бұлт боламын,
Ойымда ойнайды ұйтқып от бораным.

Толық

Ақын

Кеудесі шын ақынның күй сарайы,
Алады төгіп-төгіп келсе орайы.
Жаңбырдай нажағайлы нөсерлеткен
Жерінде гүл шайқалар құйып өткен,

Толық

Қысылғанда

Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.

Толық

Дәужан — Ленин құрдасы

Бұрын Дәужан жалшы екен
Байдың малын бағатын.
Аздап қана әнші екен
Зарын әнмен шағатын.

Толық

Дәужаннан Ленинге хат

Жолдас Ленин екеуміз
Түйдей құрдас екенбіз.
Өмір болса екеуміз
Жүзге бірдей жетерміз.

Толық

Лениннен Дәужанға хат

Тез шақырып алдырған
Кеше ғана қалаға –
Дәужан шапшаң оралды
Өзі туған далаға.

Толық

Дәужан үйленгенде

Ынтыққан жоқ тоқырай,
Ғашық болып көрген жоқ,
Ақындарша оп-оңай
Өртенген жоқ, өлген жоқ.

Толық

Дәужан ойлары

− Біздің Жәмен пысық қой,
Біздің Жәмен шебер - ау,
Жамағаны жаңадай,
Мұнысы да өнер - ау!

Толық

Дәужанның тұңғышы туғанда

Айы жетті Жамалдың,
Күні жетті Жамалдың.
Атын қойды той жасап
Жаңа туған адамның.

Толық

Дәужан Алматыда

Астана таңы бозарды,
Ұйқыда көбі адамның.
Жуылған қалмай тозаңы
Ленинмен аттас алаңның.

Толық

Іздемен жастығымды

Тоқтаусыз көп жүріппін, бір тынбаппын,
Еңселеп елуге де келіп қаппын.
Қалыпты кейінде ұзап сан жылдарым.
Қалыпты сол жылдарда балғын шағым.

Толық

Москва, саған

Москва, саған, саған, сүйікті астанам
Арнадық біз жалынды жыр мен әндерді.
Әніміз қандай асқақтата бастаған –
Аспандай биік, океандай терең, пәрменді.

Толық

Серт

Москва, саған, саған туған астанам,
Лениндік ЦК - ға бізді бастаған.
Ант етемін жүрегім менен жаныммен,
Ант етемін ішер су, жейтін наныммен,

Толық

Ой үстінде

«Революция не берді маған?» деген
Зор сұрақ міні алдымда тұр көлденең.
Соған жауап беруге жасқанамын
Аз сөзбенен қып-қысқа өлеңіммен.

Толық

Әзіл-сықақ

Көзінен күлкі өшпейтін,
Өнер мен ойы өспейтін –
Осы бір ағаң – ағаң - ақ
Сенен артқан досы жоқ,

Толық

Бір драматург туралы

Ұзақ түнде көп күшенді ісініп,
Пьеса шіркін шыға қоймай, қысылып.
Жамап-жасқап қырық шоқпытты ақыры
Көріп еді театрға ұсынып,

Толық