Элегия
Есалаң өмірді ойлап қызығы өшкен,
Кісідей ауырлаймын шарап ішкен,
Қайғысы өткен күннің — тәтті арақтан
У жанға қанша тозса, сонша батқан.
Бұл шыным, жебірейдің жас сұлуын
Ақтауым керек, жанын құтқаруым.
Періштем көркі көркем, кел жаныма,
Ал қабыл, алғыстаған дұғам мұным!
Әуре сый, көлденең сый, өмірім сен,
Әуелде не үшін маған беріліп ең?
Сыры көп сұм тағдырдың бұйрығымен
Неліктен бұйырылдың өлімге сен?
Қиялымнан түңілдім,
Тілегімді тауыстым;
Жемісі бос көңілдің
Тек азаппен алыстым.
Алдандырмай қауымды паң,
Татулықты тәтті сүйіп,
Тартпақ едім сыйды саған
Татырлықтай көңілің,
Бұл фәниде жарты өмірді жасадым да, әрі астым,
Әрі астым да, қара орманға қапелімде жанастым.
Ойпаттағы опа көрген оң жолымнан адастым.
Ежелгі оның қорқынышын есте тұтып келемін,
Көк аспанды сілкілеп,
Күн бұрқанды күркіреп.
Дүниені шайқаған,
Тынды да бір шу қайтадан.
Жасырам дүниенің бәрінен мен,
Жанымның жұмбақ сырын мәлімдемен;
Қалай сүйдім, не үшін мен азап шектім,
Қазысы жалғыз құдай арым менен!
Білем оны: шығыстың тауларында,
Екеуміз жапа шегіп бірге болдық.
Қуғынның қайғысы мен арманын да,
Екі дос еншіміздей бірге бөлдік.
Арыңа жүгін туыс, қайран бауыр!
Алысқан сертіңді сен ұмыттың ба?
Жыл бұрын достық құрған қайда дәуір,
Кетті ме, арамызды суытты да.
Кавказдың бір серегімәлім маған,
Тек қана бүркіт жетіп дамылдаған.
Сол жерде ағаш крест қалтырайды,
Шіриді жауындар мен дауылдардан.
Тебірентіп албырт қиял, жастық сезім,
Болды бір ермек үшін жазған кезім.
Қанымда дауыл ойнап жалынменен,
Махаббат жанды азаптап жәбірлеген,
Жиылды ақыл ие барша халық,
Төсегін Гостомыслов қоршап алып,
Үстінде ажал құзығын айналып жүр
Ақырын әлсіз қолын сермеп қалып.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі