Күттім, күте шайыр болып шайқадым
Күттім, күте шайыр болып шайқадым,
Оның бәрін әнеугүні байқадың.
Гүлдер гүлге арзу айтып ашылса,
Арзамды мен саған ғана айтамын.
Күттім, күте шайыр болып шайқадым,
Оның бәрін әнеугүні байқадың.
Гүлдер гүлге арзу айтып ашылса,
Арзамды мен саған ғана айтамын.
Қарс айрылып тұр бүгін көкірегім,
Өзіңе мені жақын етіп едің.
Маған қиын болып тұр жалғыздығым,
Күткен қыздай кешікпе, өтінемін.
Дүниелік нәзіктігі – айыбы,
Қандай ғажап гүл біткеннің ғұмыры!
Оған ғашық шайырлардың шайыры,
Оған ғашық құстардың да құмыры.
Аялаумен ақ келбетін арманның,
Жүрегіңе жүрек болып жалғандым.
Сезіміңнің саусағына сүйріктей,
Жарқыраған жырдан жүзік салғанмын.
Жазықтымын-ау,
Жазығым сол ғой сені ылғи сағынатыным.
Нәзіктігің-ау,
Сағынбашы деп жалынатының.
Алматы әлпештелген әйбат қала,
Айналама қарадым жәйлап қана.
Шаһардың ен төсінде еркелейді,
Бір күлімкөз еріні оймақтана.
Мен кеңдіктен қорғандым,
Көре де алмай дүниенің кеңдігін.
Аңсатқаны жетпегендей арманның,
Аңсаттың-ау сен бүгін.
Көктемгі құстар салады бір ән,
Құстар-ай мені жылаттың неге?!.
Қағады Айдың жамалы бұлаң,
Айдай аруды ұнаттым неге...
Қадірім білінбей өзіңе,
Сонау бір балауса көктемде.
Тамшы жас іркілген көзіме,
Ауылдан сен ұзап кеткенде.
Гүлдей бір қызды ұнаттым,
Күндей бір қызды ұнаттым.
Жалыны өртеп барады,
Жанында жанған шырақтың.
Құдай өзі қосақтаған қосағым,
Жүрегімді саған ғана ашамын.
Өзің барда кең екен ғой керегем,
Өзің барда бүтін екен ошағым.
Сол атайдың болмысы өзгеше-тін,
Сөйлеп кетсе, шебердей сөзді есетін.
Көнерген көшелердің жиегінде,
Әр таңда құрдасымен кездесетін.
Саған бүгін гүл сыйлайын алқызыл,
Тағдырымда жолықтырған жалғызым.
Саған теңеп әуре болып қайтемін,
Жан көрмеген жұмақтағы хор қызын.
Ешкім де қозғалта алмас мық тағынан,
Хан болсам іргесіне құт дарыған.
Қаһарланып өзімше жарлық қылсам,
Ләззат алып бәрінің бұққанынан.
Жапырақ, қайран жапырақ,
Көзіңнен бір мұң оқып ап –
Кеткендей болды әуелі,
Қырық қабырғам қақырап.
Бүгінгі кеш ауыр еді не деген,
Жаным болды жалғыздықтан жыларман.
Көкірегімде діріл қақты көп өлең,
Тұла бойы қоңыр мұңнан құралған.
Шартарапқа шашылып мұң көздегі,
Шайқалып тағдырымның тұр безбені.
Бақыттың жұлдызындай айнамкөзге,
Ғашық болған ақын ем бір кездері.
Жыр жаза алмай құсалымын,
Жүрегімді тұсады мұң.
Құрбаны боп кетер ме екем,
Тағдырымның пышағының.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі