Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (4) Өлеңдер (114) Мақал-мәтелдер (16) Ұлағатты сөздер (7)

Түн. Такси

Ей, таксишi, тоқташы,
Мен бiр шерлi адаммын арқалап ап боқшасын
Тастап шыққан клубтың тарғыл-тарғыл поп-сазын.
Қайда апарам дейсiң бе... Бiлмей тұрмын оншасын...

Толық

Тамыз түні

Күйкi тiрлiк бiткендей қансонары,
Ұйқыдағы Алматы тамсанады.
Көше шамы телмiрiп жұлдыздарға
Көрер таңды көзiмен қарсы алады...

Толық

Кейде түн ішінде, кейде таң алдында

Кейде түн ішінде, кейде таң алдында
Күбірлеймін ақталып ар алдында.
Заманыма көп екен бермегенім,
Бермегені бар маған заманның да.

Толық

Кірпік қаға алмай кейбір түндерде

Кірпік қаға алмай кейбір түндерде,
Тулап жатамын төсек – «түрмемде».
Жастық, көрпемді жаспен шылаймын,
Мұңға булығып, мас боп жылаймын.

Толық

Түн

Тас төбеден үркер әлі аумай-ақ,
Самал соқты селқос тұрған тауды аяп.
Сердір шалғын арасына шық ұйып,
Сылбыр құмға жатыр құнын саудалап.

Толық

Жаңбырлы түн!

Қала мұңды,
Түнеріп тұр, жаңбырлы.
Таң да атпады жылап, сықтап таң құрлы.
Мұңлық-Зарлық ертегісі секілді,

Толық

Жаңбырлы түн

Жаңбырлы түн,
Сан ойлар жетелеген,
Менің жайым белгілі-ау бесенеден.
Тамшылаған тамшыдай ғұмыр-дүние,

Толық

Түнді сүйем, түн дегенің тыныштық

Түнді сүйем, түн дегенің тыныштық.
Ұйықтасайшы- дейді әйелім, ұрыстық.
Құшағыңда отқа еріп кетпейін,
Маған деген шын сезімің, тым ыстық.

Толық

Түн

Құйып-құйып өткенде
Көшпелі душ бұлт деген,
Күндізгі аптап от демде
Түсе кетті кілт төмен.

Толық

Тәттi ұйқымды бөлiп түн

Тәттi ұйқымды бөлiп түн,
Маза бермей азаптап.
“Жалғызсың, – деп – көрiктiм”
Ай күледi мазақтап.

Толық

Түн

Жолдай-ақ түнек дүниеге
Ноқталап алып баратын,
Түн десе болды адамдар
Қақпайды қыран қанатын.

Толық

Қысқы түн

Қысқы түн.
Манаурап маң тыным алып,
Ай нұрын төгіп, аймақ сағымданып,
Күн түскен тұнық айна сынығыңдай

Толық

Түн

Тоңмойын түндер тобарсып,
Түгінен тұлпар тер үгер.
Табағына айдың толған сүт
Аспаннан жерге төгілер.

Толық

Түн

Ызың-ызың ететінің не сенің,
онсыз дағы жайсыз менің төсегім:
еске түсіп біреулердің қорлығы,
біреулердің айтқан жала-өсегі.

Толық

Түн

Ұясына күн батып,
Айналаны түн басты.
Дала мүлгіп балбырап,
Жым-жырттыққа ұласты.

Толық

Түн

Сүйемін, сүйіп өтем түн баласын,
Түн болса Аймен бірге мұңданасын.
Құс жолы жұлдызды аспан, түн болмаса,
Ақтарған аппақ таңға кім наласын?!

Толық

Түн

Түсімде өлген екем кәдімгідей,
Кеудеден жан босанып, тәнін білмей,
Әлемді енді шарлап кетпек еді,
Кенеттен алды билеп жанымды үрей.

Толық

Түн

Тас қараңғы. Бәрі бейбіт. Болғаны
Қоңыз ұшып, бұзды ұйқыны жондағы.
Шөп түбінде жауын құрты бір бүктем,
Ол хабарсыз біздің күйбең тірліктен.

Толық

Түн

Қарауыл қақса темірді,
Мен ғана жалғыз тыңдаймын.
Алыста иттер елірді.
Тұнып тұр көкте мұң-қайғы.

Толық

Түн

Аспаның анау, лаулатып сансыз отты үрген,
Жымыңдап жұлдыз бәрін де көрдім деп күлген.
Қысылар жан жоқ, екеуден екеу қалғанда
Бақытты сол жан, сезімге тәнді өлтірген.

Толық