Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (135)

Сен мәңгі тірісің

Үн-түнсіз көтеріп өткенді-кеткенді,
Бағзыдан бүгінге ол жеткен-ді.
Көз алдым тұнады мың елес,
Батырлар- Ақтонды, Көктонды.

Толық

Серт

Сарғайып кешсем сан күйді -
Сағыныш өрті ол шарпыған.
Кездесу деген бақыт бар,
Сабылысы бар артынан.

Толық

Сілкін - сілкін ой - сана!

Нені жолға қойса да,
Әр сәтіңді той сана!
Өзіңе өзің көмектес,
Сілкін-сілкін, ой-сана!

Толық

Суық - суық деп жүрдің де

Бақта солып қалды ма алма?
Жапырақтар, қалтырама.
Сап-сап деймін, бұла көңілім,
Басы, әлі салқыны алда.

Толық

Сүйдім өмірді сыртынан

Күн тұман.
Сүйдім өмірді сыртынан.
Ішімнен өртеніп
Жүзімнен құлпырам.

Толық

Сылқ-сылқ күлді кексе өмір

Сылқ-сылқ күлді кексе өмір дәл тұсынан
Өтіп едім үйінің бір кеште мен.
Бақыт нан ба, беретін жартысынан,
Кетпегендей тамсандым Күнге ештеңем.

Толық

Сыр

Алыс-алыс сапарға шығарып сап
Бата берген өзің кілең.
Ауыл жаққа тек қана құлағым сақ,
Алыста көзімді ілем.

Толық

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?

Сырыңды айтар жалғыз жан таппадың ба?
Жиі-жиі батасың бақта мұңға.
Қолтығыңнан демесін өлең сенің,
Қиянат көрген сол бір шақтарыңда.

Толық

Тағдыр

«Елің қайда?»- деп сөккен мұны.
Ебін таппағанын еткен міні.
Елу бесінші жыл, маусым,
Іздеп келген-ді ол Көктондыны.

Толық

Тас емшегін идірген Алматының...

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының

Толық

Таулы шаһар

Есітемін үлкен қала дуылын,
Кім біледі аңқауы кім, қуы кім?
Таулы шаһар - танымайтын үй сынды,
/Тау ішінде ит те өзге ұлыды./

Толық

Терезеде телміреді бір сәуле

Бұлданумен болған сынды Күн де әуре,
Қолға түспес арман бардай көксейтін.
Терезеде телміреді бір сәуле
Кіре алмаған жарыққа мен не істеймін?

Толық

Тереземнің алдында алма гүлдеп

Тереземнің алдында алма гүлдеп,
Оятады ғажайып таңдарым кеп.
Көктем-көңіл құбылып. Кесірінен
Өзіңе де хат жаза алмадым көп.

Толық

Толған ай

Не айтқың келеді толған Ай?
Осы бір жорамал болмағай.
Қолымды созып ем көкке мен
Қойды көк қолдамай.

Толық

Третьяков галереясында

Пана таппай
Тәкәппар паң қаладан,
Жүректердің
Шеріндей тарқамаған.

Толық

Туған дала, мен сенде...

...Не деп жүрмін мен өзі, Айға қолым созам ба?
Алыс-алыс жол соқты. Табаның тозар да.
Туған дала, мен сенде армансыз,
айналайын тозаңға...

Толық

Түннің көзі

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Түсінбей ме

Түсінбей ме
Мені тағы үнсіз көк?
Білсем деген
Құпияны бір сіз бе ед?

Толық

У дегенім уысымда...

Арсыздықтың бәрі жүр ме тамұқта,
Анықтап ал, ей, пысығым, анықта!
У дегенім уысымда. Толған Ай
Толқып тұрды нұр төгерде ғарыпқа.

Толық

Үзіліп кетті шектерің

Үзіліп кетті шектерің,
Күңіреніп күйің төкпедің.
Өзіңе қарап өртендім
Жазбауға дәтім жоқ менің!

Толық