Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (18) Өлеңдер (480)

Аз-ақ уақыт бөлінген-ау өлуге

Аз-ақ уақыт бөлінген-ау өлуге,
өмірге көп;
айналмайды бал уға.
Сондықтан да асықпайды от сөнуге,

Толық

Көп адамның тұрағы бар

Көп адамның тұрағы бар,
табаны жоқ секілді.
Табансыздың тайқымасқа
амалы жоқ секілді.

Толық

Теңіз туралы

Теңіз, теңіз!.. жел тұрмай-ақ тулады ой,
Теңіз болса табар ма еді жан шыдам.
Теңіз бірден - теңіз болып туған ғой,
Мен теңізді құям деймін тамшыдан?!...

Толық

Менің үйім

Төрт қабырға,
қос терезе,
сырлы еден...
қос көлеңке түсіреді бір денем:

Толық

Соқ, сағат!

Тау сүйеп иегін көкжиекке
үмітін тұр артып.
Тағы бір ғажайып түн өтті –
тек қана үлгердім құмартып.

Толық

Құм жырлары

Сол ауылда Әшім деген бір шал бар,
Қол тигенде барып-кетіп тұрсаңдар:
қалбаң қағып қарсы алдыңнан шығады,
Бірақ, әттең естімейді құлағы.

Толық

Өз көзіммен

Жер,
Көк аспан,
Күн жанып тұр сұрапыл –
тіршіліктің үш негізі бұл берік.

Толық

Өзім

Болмаса да көк өзенім гүрлеген,
көп өзенмен бірге ағамын, бірге мен.
Ой түбінен ойнап туған жырменен
тыныш таппай – тірі болып жүр денем.

Толық

Өткен күндер көп шытынып қабағым

Өткен күндер көп шытынып қабағым,
Маңдайыма түсті содан көп әжім...
Күнмен бірге көзімді ашам көру үшін
аспанның да қабағын

Толық

Апрель таңы (1 басылым)

...Таң бір ғажап, таң арайлы
Шығыс жақта тұрды күліп.
Біздің қала қарағайлы,
Қарағайлар жүр қыдырып.

Толық

Соқ, сағат! (1 басылым) цикл

Иегін тау сүйеп Жиекке
Үмітін тұр артып.
Тағы бір ғажайып түн өтті –
Тек қана үлгердім құмартып.

Толық

Сарыарқа

Дауыл, дауыл! Күркіретті,
Ойдан қырға шаң шұбады.
Тозған бұлтты жыртып өтті
Найзағайдың қамшылары.

Толық

Жұмекен Нәжімеденов

Көз алартып айнымай иіс сасықтан,
Туған елді бөлшектеуге асыққан.
Қарсы тұрып Хрущевтей есерге,
Қайран ақын жаратылыған намыстан.

Толық

Түйсігі бар тастың да...

Түйсігі бар тастың да,
Тас та кейде жұлқынар...
Мына қабақ астында
Көшкен елдің жұрты бар.

Толық

Поезда

Келеді ағып... жылдамдық еді қандай,
көкжиекке біз қазір соғылардай.
Терезеден айнала қарай-қарай,
талай қырды қалыппыз абайламай.

Толық

Күн батқан соң

... Көгіс тартып тұр безеріп қыр үсті,
қоя аурудан айықпаған баладай.
Кәрі шыңдар бір-біріне суысты,
бір суық леп кезіп жүрді жағалай.

Толық

Көктем әсерінен

Жасыл түсті секілді нұр, арай да,
жасып қалған секілді алап, маңай бар.
Тастардан да сабыр қашқан тәрізді,
Кәрінің де ақылы жоқ абайлар.

Толық

Менің әжем

...Міне, міне менің әжем қазан асып от қойды,
Онда тағам аз ба, көп пе – ешкім оны сөкпейді.
Жалғыз-ақ тек: «асқа қара» – деген сөзге жұрт ұйып
Жата кетер құсжастықты шынтағымен бір түйіп.

Толық

Әжеме

Байғұс әжем, бір жыл болды, бір жол болды – көрмедім,
Көрмедім мен бурыл шашты кәрі қолдың өргенін.
Көрмедім мен сиыр айдап, отқа тезек салғанын,
Көлеңкеге құрып қойған ала жолақ өрмегін.

Толық

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған...

Мойнына арқан түсіп, күш батпаған,
көнбеген жаз – кермеге, қыс – қақпаға,
бір асау әлі қашып жүрген сын-ды,
құрыққа сол күндері ұстатпаған.

Толық