Оралшы, көңілдің көктемі
Қош келдің, көгілдір көктемім!
Сен келдің, табиғат гүлденді.
Алыстап қарт құда, өктем үн,
Тал-шыбық бусанып, бүрленді.
Қош келдің, көгілдір көктемім!
Сен келдің, табиғат гүлденді.
Алыстап қарт құда, өктем үн,
Тал-шыбық бусанып, бүрленді.
Күндерім жоқ сағынып, езілмеген,
Түндерім көп аңсаумен көз ілмеген.
Сағындырған, сарғайтып сабылдырған –
Осы ма, сезім деген?
Ақындық кез-келгенге бұйырмайды,
Санаңды сансыз ойлар шиырлайды.
Шабыттың шағаласы шалқып жүрсе,
Құйылып жүрекке сөз тыйылмайды.
Жанымдағы жақсы деген адам да
Жырақ кетсе неге аяң тасиды?
Қайтсем екен,керең болып қалам ба?
Іштарлығын көріп ішім ашиды.
Қонақтады көңілге тағы да мұң,
Тырналады тіміскі ой тыртығымды.
Бұрымды қыз, таусыла сағынамын
Мойыл көзді, найзадай кірпігіңді.
Кім сезеді жүректегі жарамды?
Ішіндемін тұнжыраған қапастың.
Сезім билеп, сиқырлады санамды,
Қалың ойдың орманында адастым.
Еңселігі қара терге малынып,
Әкем отыр қырықтығын қолға алып.
«Құрбандыққа кетем бе» деп қамығып,
Марқа қозым тыпырлайды долданып.
Қиқар Ұлан маңқа мұрны пысылдап,
Ойы да жоқ әлдекімнен қысылмақ.
Қолындағы бәдіреннің қабығын
Әпкесіне сый ретінде ұсынбақ.
Желтоқсан желі,
Ызғарлы лебі,
Ағажан, сені тоңдырды-ау.
Алқымнан алып,
Менің апам – мейірімді, жақсы адам,
Бірақ, бізге бал татыған дәм керек.
Сәске түсте жасырынып бақшадан
Ұрлайтынбыз шытырлақ пен әңгелек.
Жұмыртқаның жарымай уызына,
Аузын ашқан ақ үрпек балапандай,
Умаждалып тағдырдың уысына,
Сезбей жүрмін, от құшақ ана қандай?
Жәнібектің желбіреген байрағы
Талай жасты жігер бере қайрады.
Кеудесінде тасқындаған қуаты
Аңыз болып, ен даланы жайлады.
Ей, жанардан нұр атылған жарық күн!
Ей, санамды тұмшалаған тамұқ-түн!
Өзегім – өрт, өкпелімін сендерге,
Дауа бар ма, жан дертімді емдерге?
Күз.
Қараша-қыздың лебіне қалтырап тағы,
Солғындау бақта үзіліп жапырақтары,
Жалаңаш қалған теректің сонау алыстан
Апатай!
Қырға біткен қасиетті шынарым,
Ақиқат пен әділдікке сыңар ең.
Жырыңды оқып ұғамын,
Алты Алашқа аты мәлім анам – Сыр,
Ауаң – ыстық, суың – шипа, далаң – гүл.
Қобызының үні қалған Қорқыттың,
Тұрмағамбет, Ешнияз сал бабам – жыр.
Жыр-тұлпарға шабыт-шана жексем де,
Ақ бұлттарға ақ сұңқар боп жетсем де,
Ақ түтіні бұрқыраған ауылым!
Сарқылмаған сағынышым – тек сенде.
Құтты болсын қадамың,
Бибінұржан балбөбек.
Әкең мәз боп қолға алып,
Анаң сені әлдилеп
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі