Жыр-әуен
Жыр жолынан саздың ұғып мұратын,
Өз болмысы мұң мен саздан тұратын.
Маңдай шашын сілкіп тастап саусақпен,
Телеарнадан жыр оқитын бір ақын.
Есті де көктем самалы,
Желпіп бір өтті даланы.
Құстарын күткен тауларым,
Сүзіліп көкке қарады.
Суретін түсірейін өлеңіме
Таулар көп тамашасын баяндауға,
Дәтім жоқ тау біткенге аялдауға.
Көп тыңдап ана жырын жөргегімде,
Оралмайтын дүниенің — аңсау бәрі,
Жанжақ түгел, дене жас, жан саудағы.
Арман-түлкі жыл сайын қайта түлеп,
Қарашаның қарына қанша аунады?!
Тілсіз жылап өмірге ғашық әні,
Тәкаппар мұң табанға басылады.
Тиын тастап үлгермей тақияға,
Тағдырлылар...әр жаққа асығады.
Жаңа ояндым, жапырақтар жанын неге
кеш ұқтым?
Үнсіз үміт шақырады, шуақ тұнған жырақта әр...
Қарақ – таңнан, жаратқаннан тағы бір үн,
Ән естілді, қоңыр кеш
Қырды қымтап алған шақ.
Кейде адамда көңіл хош,
Өткен жайды толғансақ.
Назды әуен әлдилеген бесігімнен,
Сыбызғы жеткен сыңсып есігімнен.
Құлаққа мұң мен бақыт түгел дарып,
Уантар ғұмыр бойы қос уілмен.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі