Балалық шаққа саяхат
Кеше, кеше, есіңдеме бала күнгі балғын шақ...
Ойнаушы едік тай құлындай асыр сап...
Ауылымыз біздер үшін болатұғын алтын бақ...
Топырағы болған бізге бала күнде хандық тақ...
Кеше, кеше, есіңдеме бала күнгі балғын шақ...
Ойнаушы едік тай құлындай асыр сап...
Ауылымыз біздер үшін болатұғын алтын бақ...
Топырағы болған бізге бала күнде хандық тақ...
Бір аңгіме қозғалса Қайыңды деп...
Өлең былай жырлайды жайымды тек...
Бойда қаным тасиды жәймен үдеп...
Кең кеудеге сыймайды соқса жүрек...
Ана жаным, бұл қалай жасағаның?
Неге сонша қатты еді тастан жаның?
Өзіңнің ертеңіңді ойлаймын деп,
Қалай болды қоқысқа тастағаның?
Кеше, кеше, есіңдеме бала күнгі балғын шақ...
ойнаушы едік тай құлындай асыр сап...
ауылымыз біздер үшін болатұғын алтын бақ...
топырағы болған бізге бала күнде хандық тақ...
Көр кеудені етер дейсің кім үлгі,
Тыңдатпаққа ұмтылсаң да үніңді?
Бұл заманда оқығандар- көшбасшы,
Озатын да, әр додада- білімді!
Көшеде у-шу, қаптаған бала,
Ойнаушы едік жамырап.
Үлкеннің бәрі болушы ед(і) дана,
Ауыл тұратын жадырап.
Балалық, шаттық мол күндер,
"Жаңа бір жасқа толдым", - дер.
Ұйықтаған бірге анаңмен,
Есіңде ме еді сол күндер?
Өзен, көлдер қандай сұлу,
Тамаша Көз тартады бұл көркіңе қараса.
Жасыл желек төселіп тұр бұл жерде,
Жайнап өскен гүлдері бар өзінде.
Ардагерлер сіздерге ізет, құрмет,
Ерліктерің бойыма жігер берет.
Қайтпас қайсар, батырлар, ардақтылар,
Асқар таудай, алыптар, нар тұлғалар.
Жылап жүрмін...
Әлі де жылап жүрмін.
Жылағанмен,бәріне шыдап жүрмін.
Шыдап жүрмін,бәрін де көріп үнсіз,
Найзасы найзағайдай от шашатын,
Қорғаған елін, жерін ер қазағым.
Байрағы көк аспанда желбіреген,
Елдігін жауға бермес ер қазағым.
Уақыт деген,
Айдауыңмен жүрмейді.
Бір рет өтсе қайта айналып келмейді.
Шексіз әлем, теңіздер мен өзендер,
«Жастар жылы» аталыпты,мақсатымыз қойылған
Болу керек қасиеттің жамандары жойылған
Асқақтатып,санамызды жаңғырту да бір міндет
Болмасын деп елімізде надандықтай бір індет
Дәстүрі мол, тарихы терең қазағым,
Кіші жүздің батырынан тарадым.
Ұрпағымыз асыл текті хандардың,
Осы жайтқа өлеңімді арнадым
Ата-бабам жүріп өткен-туған жер,
Елім үшін қан төгілген-туған жер.
Абай,Сәкен,Ахметтің мұрасы
Қасиетін жоғалтпаған-туған жер.
Махаббат деген не ?
Ол арал, мекендейтін жүрек түбінде.
Ол теңіз, сезім атты кемесінде.
Ол ұлылық, қос ғашықтың кеудесінде.
Дертіңнің айықтырып дамылдашы,
Тек өзің қуат берер жаныма шын.
Бұл жырым бір өзіңе арналады,
Анашым, ауырмашы
- Роберт Вальзер
- Роберт Вальзер
- Роберт Вальзер
- Роберт Вальзер
Барлық авторлар