Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар

Әдібай Табылды

Салтан салақ

Кішкентай Салтанды ағасы Асан жанындай жақсы қөріп, оны «сары алтыным», «сары балапаным» дейді.

— Сары алтыным-ау, мынау ойыншықтарың әр жерде шашылып жатыр, мұны жинап қою керек қой, — деп ақкөңіл ағасы оның ойыншықтарын жинады.

— Көке, жинай салыңыз, — деп «сары алтыны» бұйыра сөйледі.

— Салтан-ау, салақ болма, жаным...

— Көке, «салақ» деген не сөз, ә?

— Халық «Олақтан салақ жаман» дейді. Өз ісіңді істемей, ерінсең, «Салтан салақ» деп, жұрт сені жек көреді.

— Көке, мен салақ болмаймын. Ойыншықтарымды ертең жинаймын, содан соң еденді жақсылап сыпырып қоям, иә ма?

— Ұқыпты бала бүгінгі ісін ертеңге қалдырмайды. Мынау ойыншықтарың шашылып жатқан бөлмең қоқсықтың қоймасы сияқты болып кетті, — деді көкесінің қалың қасты қабағы түйіліп.

— Көке, онда мақұл, үй ішін қазір-ақ жинаймын, — деп Салтан қобырап жатқан еденді жинастыра бастады.

— Санасыз бала салақ болады. Сен санасыз емессің ғой, — деді ағасы.

— Көке, мен енді салақ болмаймын, — деп, Салтан ойыншықтарын орнына қойып, еденді сүрте бастады.

— Сары алтыным, міне, осылай салақ болма, саналы бол, — деп көкесі көңілденіп қалды.

«Салтан — салақ» деген жаманаттан сақтасын» деп інісі ойланып отыр.

Салтан салақ салақ балалар әдебиеті балаларға арналған әңгіме Әдібай Табылды

Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Соңғы жоспарлар

Пікірлер