Батпаққа піскен балықтар

… Түске таяу Сансызбай ағай түстік әзірлігіне кірісуді ескертті. Ұл балаларға қолайлы жерден ошақ қазып, отын жиюды тапсырды да, өзі қармағын алып өзен­ге қарай кетті. Дайын бол­ған ошаққа қазан асып, су толтырған қыздар, іле аршы­ған көкөністерін әкеп сала бастады. Біз жексенбі күні тау арасында серуен құрып жүрген болатынбыз.

Біраздан кейін ағай қайтып келді. Қолында төрт балық. Қармағын қоя салды да, дереу тазалауға кірісті. Бұл кезде қазандағы су да қайнай бастаған еді.

Ұзамай ағай тап-тұйнақтай тазаланған балықтардың ішіне қазандағы піскен картоп, сәбіз, пияз, сарымсақтарды салуға кірісті. Біз таңырқап қарап тұрмыз. Артынша ағай балықтарды фольга қағазына орады. Сөйтті де, оларды сыртынан қалың етіп саз балшықпен сылап, ошақтағы қызыл шоққа көмді.

Аз-кемнен кейін қоз астын­дағы күлді-көмеш көмбені қазып алды. Былқылдаған балшық әлдеқашан тас кесекке айналыпты. Сан­сызбай ағай енді кепкен қабыршықтарды уатып, арши бастады. Ішіндегі балықтың былқып піскені көрініп тұр. Иісі мұрын жарады. Қарап тұрып сілекейіміз шұбырды.

Таңсық дәмді ортаға алып, ауыз тиюге кірістік. Иісі мұрын жарған тамаша тағамның дәмі де тіл үйір­гендей екен.

Біз Сансызбай ағайдың өнеріне тәнті болып, қол соқтық.