Қалбалақтап ұшады.
Қанаты талып,
Жерді барып құшады.
(Қар)
Қолы мен қаламы жоқ,
Бірақ сурет салады көп.
(Аяз)
Қыста шыны боп қатады,
Жылыды су боп жатады.
(Мұз)
Мүлгіп тұрған бақ тыныш,
Ораныпты ақ күміс.
(Қырау)
Балалар жақсы көреді,
Қыста ғана келеді,
Ән –жыр айтса, қысылмай,
Сыйлық, кәмпит береді.
(Аяз ата)
Көлдің беті көк әйнек,
Сырғанауға, тым әйбат!
(Мұз)
Таңертең бар, кешке жоқ,
Кеш түгіл, түсте жоқ.
Мен әдемі моншақпын.
Әрі елеспін, ұсақпын.
(Шық)
Тікен, тікен, тік біткен.
Қысы, жазы бір түсте.
(Шырша)
Қыс айында, мұз айында
Жүгірсе зыр етеді.
Бір адамды екеу ара
Көтеріп ап кетеді.
(Коньки)
Жүгірсе де шаңы жоқ,
Тоқтай алар әлі жоқ.
(Қанбақ)
Қыста ғана болады
Ұстасаң қолың тоңады.
(Қар)
Мына сілтемелерді де қарап көріңіз:
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Алма
Пайдама жарады