Астана туралы өлеңдер

Астананың Есілі сарқырайды,
Мың бір шырақ түнімен жарқырайды.
Көк аспанмен таласқан «Бәйтерегім»,
Астанамның сұлулығын айқындайды.
 
Сәулеті де Астананың сондай көркем,
Сағынамын қаламды алыс кетсем.
Сендей қала табылмас бар ғаламда,
Асып-тассын әрқашан бақ-берекең!
 
Жаңа дәуір қаласы бұл-Астана,
Қазағымды танытар бар ғаламға.
Бейбітшілік, татулықтың ақ ордасы,
Мәңгі бақыт тілеймін жас қалама!
 
Жыр жазамын ару қала Астана деп,
Жыр жазамын шабыттана, мақтана кеп.
Туған күні бас қаламның құтты болсын
Жүрегімнен осындай жаздым тілек.

*** *** *** ***

Сарыарқаның төрінен,                                                                                               
Байырғы қазақ жерінен.
Қарасаң көзің тоймайтын,
Бой көтерді, Астана.

Сұлу Есіл бойынан,
Шығар адам ойынан.
Қуанып елім тойлайтын,
Бой көтерді, Астана.

Бәйтерегім бақ болып,
Көңілі елдің шат болып.
Болашақты ойлайтын,
Бой көтерді, Астана.

Үйлері бұлтпен таласып,
Күлкісі күнмен жарасып.
Жылуы жанды жайлайтын,
Бой көтерді, Астана.

*** *** *** ***

Ақша бұлттар аспанында
Ақ ботадай ойнақтаған Астана.
Жүз түрленіп қас-қағымда,
Жан сырына бойлатпаған, жас қала.

Көшелері күнге ғашық,
Әрбір тасы ән салатын Астана.
Жырын толғап, биге басып,
Жер – жаһанды қарсы алатын бас қала.

Аппақ түнде арайыңды
Аңсап тұрып тұтым бағам Астана.
Жусан иісті танауыңды
Жұпарымен қытықтаған жас қала.

Еркелеген Есіл ару,
Бұрымдарды жарқылдаған жас қала.
Таңы – сұлу, кеші – дәру,
Ақ самалы аңқылдаған Астана.         

*** *** *** ***

Тарихқа жазып есімін,
Түрленді көне Есілім.
Бойында өсіп, жас қала,
Келеді жайнап, Астана!

Қайырмасы:

Астана! Астана!
Өткізген дәуір басынан.
Киелі жер ғой ғасырдан,
Ордалы болды тәуелсіз
Алақандай ашылған.
Бабалардың жандырған,
Күлінен от шашылар.
Әлемді таңқалдырған,
Астана нұры ашылар.

Өмірім де жалғасқан,
Тағдырым да жалғасқан.
Кең алаңда домбыра,
Шертеді күй, ән-дастан.

Қайырмасы:

Астана! Астана!
Өткізген дәуір басынан.
Киелі жер ғой ғасырдан,
Ордалы болды тәуелсіз
Алақандай ашылған.
Бабалардың жандырған,
Күлінен от шашылар.
Әлемді таңқалдырған,
Астана нұры ашылар.

Арқау болған өлеңге,
Тамыр жайған тереңге.
Мұрасы боп, бабаның,
Атағы жетті әлемге.     

*** *** *** ***

Ей, Астана!
Сен деген туған елдің жүрегісің,
Өзінен бастау алар өрелі ісім.
Шаһарлар толып жатыр, бірақ та сен,
Бәрінен бірегейі, бөлегісің.

Астанам – асқарымдай көрінесің,
Өлең боп көкірегімнен өрілесің,
Бойыма рух беріп тұрғаннан соң,
Анық-ау ұтылмасым, жеңілмесім

Домалап қазағымның өрге тасы,
Думанмен дүрілдесін аспан асты.
Биіктеп Бәйтеректей, зәулімденіп,
Асқақтай бер, елімнің Астанасы!

*** *** *** ***

Киелі менің Елордам,
Арудай сұлу таранған.
Береке-бірлік, достықтың
Тұнығынан нәр алған.

Жайнай бер, жаңа Астанам,
Ертегідей ғажап бас қалам.
Ынтымақтың тербеп бесігін,
Тәуелсіз ел көшін бастаған.

Сәулеңді шаш еліңе,
Нұрыңды төк жеріңе.
Киелі менің Елордам,
Бақ болып қонған төріме.

*** *** *** ***

Астана – арман қала
Сарыарқа төсінде,
Сән беріп Есілге.
Жас қала – Бас қала,
Астана өсуде.

Күн болып қарайды,
Шуақ боп тарайды.
Әлемге нұр шашқан,
Астанам арайлы.

Туғандай қиялдан,
Үйлері бір арман.
Аспандап барады,
Аяулы ұлы ордам.

Ақ таңмен тыныстап,
Мүлгиді күміс бақ.
Тыныштық тұтқасын,
Елбасым тұр ұстап.

Мәрмәрдан қаланған,
Сан сарай, сан арман.
Жауһардай жарқырап,
Жас қала жаңарған.

Елбасы тілегі,
Елімнің жүрегі.
Жасанған елорда,
Туған жер тірегі,

Даламның кеңдігі,
Тауымның ерлігі.
Елордам тұр сенде,
Елбасым ерлігі.

Елордам қуатты,
Шырайлы, шуақты.
Шұғыла шаша бер,
Алтын күн сияқты.

Астана ақ қала,
Ақ мәрмәр пәк қала.
Шарықтап, қарыштап,
Шалқи бер, шаттана.

*** *** *** ***

Асыл далам
Бәрінен де ар құнды,
Өр биікке көтере бер халқыңды:
Сен болмасаң кім таниды затымды,
Елдігімді, атағым мен даңқымды.

Атырам деп бейбіт сенің таңыңды,
Ата-бабам қанға қанша шомылды.
Зиялылар, мәрт ұлдарын сен үшін,
Құрбан қылды жастық жылын жалынды.

Дәл осылай тауысқанда тағатты,
Төсінде бұл тәуелсіздік таңы атты.
Әлем жұрты мойындады өзіңді,
Мойындады ел екен деп қазақты.

Құс қанаты, тұлпар белі талғанда,
Қолың жетті сан ғасырғы арманға.
Енді, міне, адымымен алыптың,
Келесің сен өрлеп бүгін заңғарға.

Жайна, жасан, құлпыра бер, далам-ау,
Соны көріп, таң-тамаша қалам-ау!
Мүмкін емес сондықтан да өзіңді
Азияның барысына баламау!

Кеткен есең түгенделіп басқаға:
Ақмолаға салдың жаңа астана,
Сәулеті мен салтанатын бүгінде
Үлгі қылып жатқа және досқа да.

Қалай содан ортаяды көңілің,
Ән мен күймен өрнектелсе өңірің.
Барша ұлттың, бар халқыңның достығы –
Бірлігіңді сақтап тұрған ТӘҢІРІҢ!

Сондағы пейіліңе қайранмын,
Шын досысың жаз құшағын жайғанның.
Көк байрағы – көкшіл мөлдір аспаның,
Кеңдігің мен елдігіңнен айналдым!

Далам менің!
Кеше бодан ел едің,
Азаттықтың жайдың енді желегін.
Бар әлемнің тыныштығын көксеген,
Мен өзіңнің ертеңіңе сенемін!

*** *** *** ***

Алатау ақ өткелім,
Махаббатым көктемім,
Қос қыраның тұрағы
Арманына жеткенің.

Қанаттары талмасын,
Дәулет болып айналсын.
Жұмыртқасын бақ құсым,
Бәйтерекке байласын.

Шахаман, Ақсу-Аюлы,
Қарағанды, Қайыңды,
Атажұртым – Түркістан,
Пір тұт, Яссауиыңды.

Қызыл орда, Ақ орда,
Өзге елде жоқ орда,
Көкке бойын тіреген,
Көңіл күйі тоқ орда.

Алматы – бал- анарым,
Ақжайығым, Аралым,
Қаратау, Хан тәңірі,
Астана – ақ жанарым.

Ел намысы – Нұр Аға,
Жер ырысы – қыр дала.
Су шынысы-зер мұнай,
Тау тынысы гүл-лала.

Сарыарқа, кең дала,
Сенсіз жетім мен бала,
Самұрықтай киелі,
Сен – Бәйтерек, Сен – Ана!

*** *** *** ***

Жер емес шығар аяғын адам баспаған
Деуші едім қайтем, менсіз де жазар басқа адам
Аттанар кезде Алматы жаққа сен бүгін,
Жаныма толы жыр артып бердің Астанам.

Болар ма артық арналса саған әр күй, ән
Ұрпаққа үлгі жан ұям, менің сән ұям.
Ығымен емес тігімен өрлер  ғасырға,
Арнасы сырлы, Арыны жырлы Дариям.

Безбендеп бағып Батыс пен Шыңыс шамасын,
Теріскей тұстан тепсінге, желден Панасың.
Елімнің Мысыр шаһары қып қаққан қазығын
Қазақтың ұлын демеймін қалай Дара -   Шың.

Дәнекер қылса алты әлем құрлық арасын,
Демеймін қалай қазақтың ұлын Дана-Шын!
Өзгеге сені Өнеге етпей қайтейін,
Өмір мен өлең өзіңнен тапса Жарасым!

Киелі  жол ғой жұмаққа барар жырақтық,
Сонда да саған басылар емес бір аптық.
Ел кезіп сірә, есі бар пенде несі бар –
Ерлері жерін жатса егер мұндай жұмақ қып.

Ерлері жерін жұмақ қып жатса жыр тұнған,
Мың қосшы жанға қашанда қажет бір Сұлтан.
Даламда шаңырақ көтерсе әлі мың қала,
Астанам, сенің биіктей түсер нұр-тұлғаң.

Неге де керек күңкіл сөз, сылтау, нелер сын,
Қамқорың Алла, қанатыңнан халқың демесін,
Әлі сен талай Есілдей ерке күй шертіп
Сын туса сырттан, Абылайдай айбат шегесің.

Жанарға тұнып, жиналып бүкіл нұр біткен,
Даналық пенен Даралықты мұндай кім күткен.
Өзегімді жарып, Өнерім сөйлеп бергенде,
Сәулетің менен Келбетіңе де тіл біткен.

Тектіге тән қып Тақылеті мен Тәрізін,
Жазамын саған жарқын бір сәттің әр ізін.
Бет алып күнге бой түзей берші Гүл-қалам,
Ақ бұлттардан сипап мәрмәр сынды қауызын.

*** *** *** ***

Мыңжылдықтар қаласы

Жел ойнаған төсінде Сарыарқадай жері бар,
Отау тіккен мекені қазағындай елі бар.
Ақселеуі тербелген, жусан исі аңқыған,
Айналайын алысқа кеткен дарап даңқынан.
Қайран менің сар далам зобалаңды көп көрген,
Ашаршылық, соғысты...АЛЖИР-ді де өткерген.
Хан Кене де кешегі жауын жүрген қол қандап,
Аяғынан келтірді бекінісін талқандап.
Сол бекініс орнында белгісіндей жастықтың,
Жаңа қала салынды астанасы астықтың.
Әркім мұнан арқалап қажеттісін өзіне,
Туған жердің ырысын алмады да сезіне.
Батпағына бытысып жүрген жұртты сор басып,
Құтқарғандай болды ғой еркін елдің ордасы.
Оттан ыстық Отанның соққан лепті жүрегі,
Күн дидарлы Астана қазағымның тірегі.
Жылдан жылға айқара аша түскен құшағын,
Тәуелсіз ел мақтаны жаңарудың нышаны.
Идеялар тоғысқан шабыттардың қайнары,
Бар әлемге паш еткен ажарланып айдарын.
Көш түзеген ордама артып келед жан басы,
Ғимараттар ерекше өзіндік бар таңбасы.
Әр беретін көркіне сәулетінде талғам бар,
Ізденістер жан-жақты болашақпен жалғанар.
Тамсандырар татулық достық жалғап көпірін,
Бір шаңырақ астында барша ұлттың өкілі.
Аруыма әрқашан жыр арнауға сөз дайын,
Елордасы онсыз да талайларға көзайым.
Бәйтеректей төменді ұшар көктен көрейін,
Тәуелсіздік тұғыры үстем болғай мерейің.
Еркін желі даланың соғар кейде желкелеп,
Асықпайтын Есілдің суы толқып еркелер.
Өскелең ел ұрпағы көрген емес тартынып,
Еңбегімен есейген ұғып өмір парқын нық.
Астанамен мақтанар әрбір қазақ баласы,
Ғажайып ір көрікті мыңжылдықтар қаласы.

---

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз: