Мақалды да ескермейді

Дәулетпен таудағы демалыс үйінде бір бөлмеде тұрдым. Өте ұқыпты да пысық жігіт екен. Асханаға барсаң ең алда Дәулет, ем алуға барсақ алда — Дәулет, театрға бардық, тағы Дәулет...

Бірде бір топ демалушылар тауға шықтық қайтар жолда ол мені ымдап шақырды: "Темеке, соқпақпен сүйретіліп жүреміз бе? Тіке тартайық". Жартастар арқылы тіке түсудің қиындығын, аяқтың ауыратынын айтып мен көнбедім. Көппен бірге жүргенді жөн көрдім. Ол қолын бір сілтеп, өзі кетті. Біз келген ізімізбен кейін қайттық.

Келсек, Дәулетім көрінбейді. Сүт пісірімнен кейін таяққа сүйеніп, ақсай басып келді. Байқаймын маған ашулы. Құлап, аяғын ауыртып алыпты. Кінәлі өзі. Ең болмаса "Жалғыз жүріп жол тапқанша, көппен жүріп адас", " Көппен көрген ұлы той" деген мақалдарды ескермегені ме?