Болатбек

— Әй, Боря, қалайсың? — деймін оны көргенде, ол арсалаңдай келіп, құшағыма енеді. "Қолда өскен түйенің тайлақ аты қалмайды" дегендей, жиырма бестегі соқталдай жігіт маған жас балаша еркелейді. Есіме оның қалай дүниеге келгені түскенде, кеудемді қуаныш кернеп, жадырап қаламын.

1978 жылдың ми қайнатар шілдесі болатын. Аудандық газеттің редакциясында істейтінмін. Жұмыстан кешеңдеу шығып, үйге жетсем, келіншегім ебіл-себіл жылап жүр. Бекдашыда тұратын жалғыз апасы аса ауыр халде санитарлық ұшақпен облыстық перзентханаға жеткізіліпті. Облыс орталығы біздің ауылдан он бір шақырым жерде. Кешке қарай көлік қатынамайды. Екеуміз машина жалдап, іңірде жеттік. Қалада тұратын жақын-жуықтар жинала қалыпты:

— Халі ауыр, есін білмейді дейді...

— Операция жасаймыз депті.

— Аса қиналып босана алмапты, — деген сыбыр-күбір әңгімелер естіліп қалды. Бір кезде іштен менің бажам Құттымұрат шықты. Үстіндегі ақ жейдесінің жеңін шынтағына дейін түріп алған. Түсі қашып кеткен. Жұрт енді соған қарай ойысты:

— Әй, Құтыш, Айша қалай екен?

— Есін жинады ма?

— Тоқтай тұрыңдаршы, дәрігерді көріп, сөйлестің бе өзің?

Құтекең көзі жыпылықтап, күмілжіп қалды да:

— Иә, сөйлестім, іштегі баласы өліпті. Енді операция жасап аламыз дейді.

— Я, жасаған, өзі аман қалса болар. Шүкір балаларың бар ғой, — деп бір кемпір жұбатып жатыр.

Байқаймын жұрт тыныш қалды. Көзбен жер шұқып біз тұрмыз. Әркім өз ойымен әлек. Кейбіреулер "хабарын білдік қой", дегендей тарай бастады. Жылжыған уақыт түн ортасына таяса да, ауа қапырық. Сонадайдан ай сәулесімен теңіз жалтырайды. Леп жоқ. Шөліркегенмен, шыдамдылық танытып отырмыз. Дыбыс шықса, есік жаққа жалт қараймыз. Анда-санда ақ халаттылар көлбеңдеп өте шығады. Әжей:

— Әй, Құтыш, сен барып, хабар ал. Операцияның бітетін уақыты болды ғой, — дегенде, жұрт қоштағандай қозғалақтап қалды. Құтекең имене есікті ашты да, жан-жағына жалтақ-жалтақ қарап, ішке енді. Бірақ көп бөгелген жоқ, қайта шықты да, тұрып қалды.

— Иә, қалай екен?

— Операция жасапты ма?

— Айшаның өзін көрдің бе? — деген сұрақтар үсті-үстіне жауып кетті. Құтекең асығар емес.

— Иә, жасапты, жақсы... тірі екен... ішіндегі баласын айтам, тірі екен... ұл бала деді дәрігер...

Есік алдында тұрған Құтекеңді бас салып, құшақтап жатырмыз. Сәбидің есімін Болатбек қойды. Еркелетіп "Боря" дейтінбіз.

Жаңаөзен мұнай колледжін "қызыл дипломмен" бітірді. Төрт-бес жылдан бері "Өзенмұнайгаз" акционерлік қоғамында қызмет істейді.

Құдайдың көзі түзу болсын, Боря — Болатбек, аман жүр, бауырым!