Өлең, жыр, ақындар

Ғибрат

Анам марқұм әрдайым: "Ұлық болсаң кішік бол, асылық сөйлеме" — деп отыратын.

Бірде бір байдың баласы айдалада: "Нағашым бай, өзім бай, менің өзім бір құдай" — деп әндетіп келе жатып, атымен сорға түсіп кетіпті. Аты өліп, өзі әрең дегенде өлмешінің күйін кешіп елге әрең жетіпті, — дейтін.

Тамаққа тойып алып, бүгін де қарным ашпайды, ертең де қарным ашпайды деп әрекетсіз отырған жігіттің аштыққа ұшырағанын да айтатын.

Анамыздың айтқан осындай ғибрат сөздері өмір бойы естен кетпей, алға сүйреп келеді.


Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз