Өлең, жыр, ақындар

Байлық пен ақыл

Ертеде бір шал төрт ұлын шақырып, былай депті:

— Кімнің ақылы мен байлығы сай болса, сол мұрагерім болады. Маған байлықтарың мен ақылдарыңды көрсетіңдер, — депті.

Үлкен ұлы асыл тасты жүзік салған қолын көрсетіп:

— Міне, менің байлығым. Кім бай болса, сол ақылды, — депті.

Екінші ұлы асыл киімдерін киіп келіп:

— Мына киімді көргендер ақылым мен байлығымның алдында бас иеді, — дейді.

Үшінші ұлы асыл тастармен әшекейленген белдігін буынып:

— Мұндай белдікті ешкім де буынып көрген жоқ, — дейді,

Әкесі үлкен балаларына қарап басын шайқайды. Ең кіші ұлына қарап:

— Сен қандай байлығыңмен мақтанасың? — дейді.

Сонда кенжесі:

— Менде тек еңбексүйгіш екі қолым, қайрат-жігерге толы жүрегім бар, — депті.

Шалға кенже ұлының жауабы ұнайды. Ол өзінің мұрагері болады деп кенже ұлын атапты.


Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз