Бірде Баймағамбет сұлтан ауырып жатып Абылды алдырады.
- Сен хан, сұлтанды қаралап өлең шығарады дейді. Мықты болсаң, бұлтармай, маған өлең шығаршы, жақсыласаң – жарылқаймын, өле кетсем – өшпес сөз болсын, - дейді. Сонда Абыл былай депті:
Бопайдан туған әкең Айшуақ хан,
Табаның таймай тұр-ау мінген тақтан.
Дәлірген дажал сынды дәрежеңді
Деп жүрсің Құдай қорып, Қыдыр баққан.
Толы ел – толықсыған көлін тастап,
Қаңғырған Қайыпалды Тәңір қаққан.
Ер өлді деп етек бұлап жылайтұғын,
Байеке-ау, қай ісің бар елге жаққан?!
Бұдан кейін Баймағамбет және басқа ел әкімдері Абылды ханға халықты қарсы қоюшы деп біраз қуғындапты.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі