Отбасылық қатігездікке ұшыраған әйелдер мен балалар проблемасы аясындағы фильмдерге талдау.

Әлемдік кинематографияда тұрмыстық зорлық-зомбылық тақырыбын терең қозғаған әсерлі фильмдердің бірі – «Enough» («Жетеді») туындысы. 2002 жылы жарық көрген бұл фильмді режиссер Майкл Аптед түсіріп, басты рөлді атақты әнші әрі актриса Дженнифер Лопес сомдаған. Фильмнің басты идеясы – әйелдің қорқыныштан еркіндікке, әлсіздіктен қайсарлыққа дейінгі рухани өсу жолын көрсету. Бұл тек бір әйелдің тағдыры ғана емес, қоғамдағы мыңдаған әйелдің шынайы өмірін бейнелейтін оқиға. https://farabi.university/Студенті ретінде осы кино желісі бойынша мақала жазуды қаладым.

Басты кейіпкер Слим қарапайым өмір сүріп жүрген, отбасына адал әйел. Ол сүйген адамына сеніп, онымен бақытты боламын деп ойлайды. Бірақ некеден кейін оның өмірі күрт өзгереді. Күйеуі Митч сырттай сымбатты, табысты адам болғанымен, іштей қатыгез әрі бақылауға құмар. Ол әйелін меншігіне айналдырғысы келеді, әр қадамын қадағалап, қорқытып ұстайды. Слим біртіндеп күйеуінің зорлығына, қорлығына, психологиялық қысымына тап болады. Ол өз өмірінің тұтқынына айналғандай күй кешеді. Фильм көрерменге дәл осы қорқыныш пен шарасыздықтың ауыр сезімін өткізе біледі.

Алайда Слим тағдырына мойымайды. Ол ең алдымен ана екенін, қызы Мэгидің болашағы үшін күресу керек екенін түсінеді. Осы сәттен бастап оның ішкі дүниесінде өзгеріс басталады. Ол қорқыныштан арылып, өз еркіндігі үшін күрес жолына түседі. Бұл – фильмнің ең маңызды тұсы. Әйелдің бойындағы батылдық, өз қадірін сезіну, өмір сүруге деген жігер оның басты қаруына айналады. Слимнің күйеуінен қашып, жаңа өмір бастауға талпынуы – әйелдің рухани қайта тууының көрінісі. Ол өз тағдырын өзгертудің жолын іздеп, ақырында өз өмірін қорғау үшін қарсы тұрады. Бұл күрестің нәтижесінде ол тек зорлықтан емес, қорқыныштан да азат болады.

Фильмнің көркемдік шешімі де ерекше. Режиссер түс пен жарықты шебер қолдана отырып, кейіпкердің ішкі жан дүниесін ашады. Алғашқы көріністерде жылы түстер басым болса, зорлық көріністері кезінде суық, көлеңкелі реңктер басымдық алады. Бұл тәсіл Слимнің қорқыныш пен қысымға толы әлемін көрерменге нақты сезіндіреді. Дженнифер Лопестің актерлік шеберлігі ерекше назар аударарлық: оның көзқарасы, қозғалысы, үнсіздігі арқылы Слимнің ішкі арпалысы анық байқалады. Ол нәзіктік пен қайсарлықты бір образда үйлестіре алған.

«Enough» фильмі тек жеке адамның тарихы емес, бұл – қоғамға айтылған үндеу. Туынды арқылы режиссер зорлық-зомбылықтың тек физикалық емес, психологиялық түрі де қаншалықты қауіпті екенін көрсетеді. Әйелдің үнсіздігі мен қорқынышы – зорлықтың жалғасуына жол ашады. Фильм әрбір көрерменге ой салады: егер әділетсіздікке көз жұмсақ, ол түбінде бәрімізге әсер етеді. Бұл фильм әйелдерге «үнсіз қалма» деген үн тастаса, ерлерге адамгершілік пен жауапкершілік туралы ескерту жасайды.

Фильмнің тәрбиелік маңызы зор. Ол әйел мен баланың қауіпсіздігін қорғау, зорлыққа қарсы тұру, өз қадірін түсіну сияқты маңызды тақырыптарды қозғайды. Сонымен қатар, аналық мейірім мен махаббаттың шексіз күші бейнеленеді. Слим қызы үшін бәріне бара алады, бұл оның басты қозғаушы күші. Бұл оқиға көрерменге рух береді: қандай қиындық болса да, адам өз өмірін өзгерте алады, тек сенім мен батылдық қажет.

Қорытындылай келгенде, «Enough» фильмі – әйелдің рухани азаттығы туралы көркем туынды. Ол көрерменді терең ойға жетелейді, зорлық-зомбылықтың зардабын көрсетіп қана қоймай, одан шығудың жолы бар екенін дәлелдейді. Бұл фильм арқылы біз әйелдің әлсіз емес екенін, керісінше, оның төзімі мен ерлігі кез келген зұлымдықты жеңе алатынын көреміз. «Enough» – тек фильм емес, ол өмірге, еркіндікке, әділетке деген үндеу.

Орындаған: Жиенбекұлы. Н

Жетекші: Авсыдыкова. Қ