Өлең, жыр, ақындар

Бөлінбейтін қос жүрек

 

    Ана күтіп отыр үнсіз бір бұрышта ,

сағыныш бар , бірақ айтпас қысыла .

Жар да күтіп , жанарына үмітпенен ,

Талай түндер өткізеді жыл – апта !

 

* Кімге гүл ? * деп қақ жарады санада,

бұл  сұрақтың болмауыда қажет – ақ .

Қос адамның орны – бөлек шыңы биік ,

бірін жігіп , екіншісін кемітіп … БОЛМАЙДЫ !

 

Ана – алғаш өмір берген аяулым ,

ал жар болса – өмірді мәнге бөлеген баяным .

Бірі – дұға , бірі – тірлік дем берер ,

екеуін де бағаласаң қаяу жоқ .

 

Гүл кімге емес , жүрекпен берілсе ,

сезім сынса, сол ең үлкен жеңіліс .

Бөлінбейтін махаббат пен құрметте ,

екі жүрек – екі емес , бірақ жан .

Бөле берсең , жоғалтасың ұқпаған !

Қалмұрат Нұрсұлтан


Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз