Өлең, жыр, ақындар

Шағылысып шағылмен күн шөлмегі

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1968
Шағылысып шағылмен күн шөлмегі,
Алып келген осында мың шілдені.
Безек қағып сонда да кесірткелер
Тоқтамайды тіршілік құм-шөлдегі,
Ойыменен ұғысып, құптасып қыр,
Жайылып жүр жануар жұптасып бір.
Қу даланың өзіне қына шығып,
Тау мен тастың өзін де мүк басып тұр.
Өскен анау көк сазда құлшынып тал,
(Кірмейді оған қураған бір шыбықтар)
Қара табыт сияқты
Қара пәле
Қара асфальттың астында тіршілік бар
Қай бұтағы болмасын бүкір шығып,
Қасарысып өседі мықыр шыбық.
Арпалыспай,
Алыспай,
Тіршілікті
Даттай беру сыртынан — күпіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тракторшы

  • 0
  • 0

Тракторшы тынбастан
Терең тартып соқасын,
Теңкереді
Жымдасқан

Толық

Желпінетін

  • 0
  • 0

Желпінетін,
Серпілетін ой бар ма?!
Желікпелер табылады ойнарға
Төрт құбылам тегіс жандай

Толық

Тілдің туы

  • 0
  • 0

Тілсіз келген білімнің
Түбі нағыз қиғылық.
Кесегесін тілімнің
Көтеремін ту қылып.

Толық

Қарап көріңіз