Өлең, жыр, ақындар

Шағылысып шағылмен күн шөлмегі

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2164
Шағылысып шағылмен күн шөлмегі,
Алып келген осында мың шілдені.
Безек қағып сонда да кесірткелер
Тоқтамайды тіршілік құм-шөлдегі,
Ойыменен ұғысып, құптасып қыр,
Жайылып жүр жануар жұптасып бір.
Қу даланың өзіне қына шығып,
Тау мен тастың өзін де мүк басып тұр.
Өскен анау көк сазда құлшынып тал,
(Кірмейді оған қураған бір шыбықтар)
Қара табыт сияқты
Қара пәле
Қара асфальттың астында тіршілік бар
Қай бұтағы болмасын бүкір шығып,
Қасарысып өседі мықыр шыбық.
Арпалыспай,
Алыспай,
Тіршілікті
Даттай беру сыртынан — күпіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге керек жалған сөз

  • 0
  • 0

Неге керек жалған сөз,
Өтірік сын!
Қиындықты жолдағы опырыпсың.
Абыройлы,

Толық

Сара апайдың Сапашы

  • 0
  • 0

Ертеменен далаға
Ешкіні айдап тастайды,
Сосын Сапаш қалаған
Ойынын бір бастайды.

Толық

Ана тілің – арың бұл

  • 0
  • 43

Ана тілің біліп қой,
Еркіндігің, теңдігің.
Ана тілің біліп қой,
Мақтанышың, елдігің.

Толық

Қарап көріңіз