Өлең, жыр, ақындар

Шағылысып шағылмен күн шөлмегі

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2000
Шағылысып шағылмен күн шөлмегі,
Алып келген осында мың шілдені.
Безек қағып сонда да кесірткелер
Тоқтамайды тіршілік құм-шөлдегі,
Ойыменен ұғысып, құптасып қыр,
Жайылып жүр жануар жұптасып бір.
Қу даланың өзіне қына шығып,
Тау мен тастың өзін де мүк басып тұр.
Өскен анау көк сазда құлшынып тал,
(Кірмейді оған қураған бір шыбықтар)
Қара табыт сияқты
Қара пәле
Қара асфальттың астында тіршілік бар
Қай бұтағы болмасын бүкір шығып,
Қасарысып өседі мықыр шыбық.
Арпалыспай,
Алыспай,
Тіршілікті
Даттай беру сыртынан — күпіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиянатқа

  • 0
  • 0

Қиянатқа —
Көре тұра —
Кім шыдар!
Біреу тістер,

Толық

Өнердегі жас қадам

  • 0
  • 0

Өнердегі жас қадам
Көп нәрсені кеш білген.
Артық емен басқадан,
Кем де емеспін ешкімнен.

Толық

Неге керек жалған сөз

  • 0
  • 0

Неге керек жалған сөз,
Өтірік сын!
Қиындықты жолдағы опырыпсың.
Абыройлы,

Толық

Қарап көріңіз