Өлең, жыр, ақындар

Шағылысып шағылмен күн шөлмегі

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1865
Шағылысып шағылмен күн шөлмегі,
Алып келген осында мың шілдені.
Безек қағып сонда да кесірткелер
Тоқтамайды тіршілік құм-шөлдегі,
Ойыменен ұғысып, құптасып қыр,
Жайылып жүр жануар жұптасып бір.
Қу даланың өзіне қына шығып,
Тау мен тастың өзін де мүк басып тұр.
Өскен анау көк сазда құлшынып тал,
(Кірмейді оған қураған бір шыбықтар)
Қара табыт сияқты
Қара пәле
Қара асфальттың астында тіршілік бар
Қай бұтағы болмасын бүкір шығып,
Қасарысып өседі мықыр шыбық.
Арпалыспай,
Алыспай,
Тіршілікті
Даттай беру сыртынан — күпіршілік!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ пен қонақ

  • 0
  • 1

Жігіттің қапалысын,
Азалысын
Жырменен жұбатпасаң —
Жазалысың.

Толық

Бұлт баспасын жарқыраған күн бетін

  • 0
  • 0

Бұлт баспасын жарқыраған күн бетін!
Жұлдыздары жағылмаса түн бе түн!?
Сөздің күші ақиқатта,
Ағайын,

Толық

Даңқ

  • 0
  • 0

Даңқ! Даңқ!
Таң қаламын мен саған.
Жастар мынау,
Қарттар анау қаусаған.

Толық

Қарап көріңіз