Өлең, жыр, ақындар

Самал есті

  • Bain
  • 23.04.2015
  • 1
  • 3
  • 18130
Самал есті, даладан, сай жақтан ба?!
Аппақ іңір тауларды ойлантқан ба?
Аспанға сүт әлдекім қайнатқан ба?!
Кілегей тұр меймілдеп қаймақтанған.
Жайлау еді,
Жайлы бір іңір еді,
Жұлдыз тамып кетердей, кідіреді.
Өзеніне асыққан өрім-бұлақ,
Төмен қарай төскейден жүгіреді.
...Қай тұста еді, құдай-ау, қай маңда еді?!
Маған кұшақ сол жанның жайған жері?
Алғаш біздер ақ гүлін таптап кеткен,
Қай маңда еді, жастықтың сайран-белі?!
Таулар да тұр, баяғы бұлақ та бар,
Өзің жоқсың, бірақ та сыр ақтарар.
Іздемей-ақ қояйын сол орынды,
Аттанам ғой ақыры, жылап қалар...



Пікірлер (3)

Нұрмахан Ақниет

Өлең жақсы шыққан ұнады!
сен өзің қалай ойлайсың?

Cамал Насымова

Самал есті өлеңі керемет

інжу

м.мақатевдың өлеңдері керемет!

Пікір қалдырыңыз

Арманым

  • 0
  • 11

Көз салдым өмір тереңіне,
Құлашым жетсе дүние көлеміне.
Әлпештеп мені өсірген
- Ұлы Отан, Жарасам сол

Толық

Қарт ақынның дегені

  • 1
  • 2

Көбелек деп жүрсің бе отты айналған?
Қуатым бар кеудемде щоқтай жанған.
Кер бестімін кермеде қаңтарылған,
Бәйге болса қалайда шаппай қалман.

Толық

Бөз орамал

  • 0
  • 1

— Живописьтің тұла бойы тұнып тұрған тарих,
Живописьті көзбен емес, көңілмен де танық.
Живопись — ол айғайлаған өлеңі емес ақынның,
Сыры ішінде, тілі ішінде өрнегі той ақылдың!

Толық

Қарап көріңіз