Өлең, жыр, ақындар

Зар заман

  • 10.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4251
Уа, тәңірі құдыретіне таңқаламын.
Соңынан бір ғашықтың зарланамын.
Сыртым жоқ, ішім жалын болды менің,
Сыртыма шығаруға арланамын.

Шалшық су құдық болмас қазбаған соң,
Суырылып ат шаба алмассабаған соң.
Жете алмай мұратыма мүшкіл халім,
Әуелде хақ тағала жазбаған соң.

Заман-ай, еркін қанат жайдырмайсың,
Не кедей, не белгілі бай қылмайсың.
Қызықтым отыз бесте дидарыңа,
Шалқар көл, шұқыр көлге қайырылмайсың.

Дүние бір қисық жол бұраңдаған,
Бақ тайса мал менен бас құралмаған.
Басыңа мың бір пәле жауса-дағы,
Жігіттер, үміт үзбе бір Алладан.

Жапанда жүрміз заулап ор киіктей,
Сағымдай ұшқан тозаң көзге ілікпей.
Я жақсы, жаман болсын жиырма бесте,
Кете ме жігіт адам бір желікпей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бірінші назым

  • 0
  • 0

Жаһилдер ғалым сөзін тыңдамаған,
Шарғиға мықтап белін байламаған.
Хайуандар есебінде көрінеді,
Аслына назар салып аңдамаған.

Толық

Асыл-ай

  • 0
  • 0

Бұл жалғанда Асылдай асыл бар ма,
Асады ғашықтығым асыл жанға, ғашық-ай.
Хор қызы да тең келмейді сені ойласам,
Ойымда жатсам-тұрсам Асыл ғана, ғашық-ай.

Толық

Бес арман

  • 0
  • 0

Қаракөк жылқы ішінде құлын болсам,
Ішінде омыртқаның жұлын болсам.
Алыстан ат терлетіп келгенімде,
Алдыңа алып сүйер ұлың болсам.

Толық

Қарап көріңіз