Өлең, жыр, ақындар

Саратовтағы оба

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 945
(аударма)

I
Оба жайлап торықты елім,
жүректі үрей, мұң қаптаған.
Ішінде сан өліктердің
біреуі тым қымбат маған.
Жер алғанмен оның демін,
жасыра алмас сыз жатағы;
оны өртеген жалын менің
жүрегімді мұздатады.

II
Бөліспейді бір жан барып
азапты әсем кескіндегі;
жанары оның нұрдан жарық
сиқырламас ешкімді енді.
Иіскеп сүю - көңілімде,
сезім ғой бұл жат ұқпаған...
Құшсам оның өлігін де,
соның өзі-ақ - бақыт маған.

МИХАИЛ ЛЕРМОНТОВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен

  • 0
  • 0

Халқымыздың сенімі,
жақсылардың серігі –
күрестерде шыныққын
ағаларға мен іні.

Толық

Уақыт ұшып барады

  • 0
  • 0

Уақыт ұшып барады
жапырақтай күздегі күні жеткен.
сырғанайды сұлудың нұры беттен.
Сонда да асықтырасың, өмір, алға –

Толық

Стол астындағы ғажайыптар

  • 0
  • 0

Жақсы көрсе кітапты,
сатып алып беріңдер!
Ол кітапта әкем бар, мамам да бар, сеніңдер.
Бета апай мен Катька да (мен ғой — ұғып ал мұны!),

Толық

Қарап көріңіз