Өлең, жыр, ақындар

Саратовтағы оба

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 794
(аударма)

I
Оба жайлап торықты елім,
жүректі үрей, мұң қаптаған.
Ішінде сан өліктердің
біреуі тым қымбат маған.
Жер алғанмен оның демін,
жасыра алмас сыз жатағы;
оны өртеген жалын менің
жүрегімді мұздатады.

II
Бөліспейді бір жан барып
азапты әсем кескіндегі;
жанары оның нұрдан жарық
сиқырламас ешкімді енді.
Иіскеп сүю - көңілімде,
сезім ғой бұл жат ұқпаған...
Құшсам оның өлігін де,
соның өзі-ақ - бақыт маған.

МИХАИЛ ЛЕРМОНТОВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

К-ға

  • 0
  • 0

Мен жайлы талай сыбырлар
талықсып саған жеткенде,
өкінсем осы ғұмырға
несіне келдім деп мен де,

Толық

Жасық

  • 0
  • 0

Жасық бала Ақтайды
қандай адам мақтайды:
әшейінде жалпылдап,
аузы тыным таппайды.

Толық

Жан

  • 0
  • 0

Менің жаным шыбын ба шыныменен?
Шығып кетсе болғаны – бүгін өлем?
Жаным – шыбын және де біреу өзі…
Айтшы, дәлелдейсіңдер мұны немен?

Толық

Қарап көріңіз