Өлең, жыр, ақындар

Саратовтағы оба

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 978
(аударма)

I
Оба жайлап торықты елім,
жүректі үрей, мұң қаптаған.
Ішінде сан өліктердің
біреуі тым қымбат маған.
Жер алғанмен оның демін,
жасыра алмас сыз жатағы;
оны өртеген жалын менің
жүрегімді мұздатады.

II
Бөліспейді бір жан барып
азапты әсем кескіндегі;
жанары оның нұрдан жарық
сиқырламас ешкімді енді.
Иіскеп сүю - көңілімде,
сезім ғой бұл жат ұқпаған...
Құшсам оның өлігін де,
соның өзі-ақ - бақыт маған.

МИХАИЛ ЛЕРМОНТОВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Масаты жер құбылған жұмақ таңда

  • 0
  • 0

Масаты жер құбылған жұмақ таңда
талай-талай салса да мұз, ақ қарға,
мені қателестірген, күрсіндірген
жылдарымды қимаймын ұзатқанда.

Толық

Жалғыздық

  • 0
  • 0

Жерді жапқан күздің мүнар түнегі.
Сағат кешкі жеті жарым шамасы.
Біреуді мен күтіп тұрдым: кім еді –
есімде жоқ. Білем - Сена жағасы.

Толық

Жантолының монологы

  • 0
  • 1

Ей, ақындар, серілер!
Отырсыңдар ма алқалы топқа сөз маржандарын тізбектеп,
бұл дүниенің мықтылары деген біз деп тек.
Әр жерден жиған «асыл» ойлары таусылып қалған жоқ па деп,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер