Өлең, жыр, ақындар

Паңкөйлек

  • 12.05.2019
  • 0
  • 0
  • 3277
Паңкөйлек маң-маң басқан аяқ басатұғын,
Жар қайда ондай көңіл ашатұғын.
Кешегі жиырма бестің желігінде,
Көңілім тау суындай тасатұғын.

Кім білер, кімдер болар мейірім қанар,
Рухым сөнген менің қайта жанар.
Еңіреп Мұқит бабам өтіпті-ау деп,
Кейінгі ұрпақтарым есіне алар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үлкен айдай

  • 0
  • 0

Мұқитың салады енді “Айдайына”,
Бақ берген, ер жігіттің, маңдайына.
Жаманға бір сөз айтсаң теріс қарайды,
Жақсының мен жүремін ыңғайына.

Толық

Көк айдай

  • 0
  • 0

Ой, қалқам, сен де көркем, мен де көркем,
Қосылса екі көркем болады тең.
Дөңбекшіп төсегімде жата алмаймын,
Есіме сен түскенде, сұлу еркем.

Толық

Дүние

  • 0
  • 0

Ат басқа, доға басқа, шылия басқа,
Кез келсе қарамайсың, дүние-ау, кәрі-жасқа.
Көзіңе көрінгенді иттей қауып,
Көрсеттің жек көрініш, дүние-ау, қарындасқа.

Толық

Қарап көріңіз