Өлең, жыр, ақындар

Жалау

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1699
Үстімде шапан кеп жамау,
Тоңамын шуақ сәл ауса.
Есімде менің сол жалау,
Кәдімгі қызыл жалауша.
Ноябрь өткен, той өткен,
Артынша дереу қар жауды.
Жалғыз менмін сол көптен
Тастамай жүрген жалауды.
– Мінекей, жігіт кісі! - деп,
Үлкендер мақтап кетеді.
Қолыма тоңған мүсіркеп
Кемпірлер қарап өтеді.
− Осыныкі не әлек? - деп,
Ересек қыздар күлгендей.
Жүгірем алға дедектеп,
Бірінің сөзі миға енбей.
Озды ғой жылдар, жас қанша,
Белестен белес аттаған.
Октябрь-парад басталса,
Ту ұстар болды салт маған.
Жылда бір абзал борышты
Орындап қайтқан кісідей,
Жылытады ғажап сол ішті,
Жаныма жаққан ісімдей.
Таланға түссе тас талай,
Табатын қуат, дәрменім,
Қолымнан жүрген тастамай,
Бәлкім, сол менің бақытым,
Бәлкім, сол менің дәуренім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аманкелді көшесіндегі ой

  • 0
  • 0

Мынау көктем — таудан түскен ақ бұлақ,
Мынау көктем - жаңа оянған жапырақ,
Осы таңда көшесімен өзінің
Менің көкем келеді әлі шапқылап.

Толық

Қозғалды миллиард алаңмен

  • 0
  • 0

Жолдастар!
Құтты мына сәт
Қуаныш толған қойынға,
Жалауда жайнап болашақ

Толық

Хамит Ерғалиев

  • 0
  • 0

Жиырма бес жыл аға-іні боп келеміз,
Жыр мұхитта қатар жүзіп кемеміз.
Біз ақынбыз, біз өзіміз шашумыз,
Жай шашуды, аз әкелді демеңіз.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар