Өлең, жыр, ақындар

Салқын ауа, самал жел...

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4644
Қайран дала, туған жер,
Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеті Шынар яки Феруза

  • 0
  • 0

Әлдеқанша ғасыр өтті
Сыйлағалы жер-мырза,
Сендей қызды қасіретті,
Қасиетті, Феруза!

Толық

Аға шебер

  • 0
  • 0

Қазақы өлең жазар келді ретім,
Қадірін, қасиетін ел білетін,
Тойында жақсы ағаның лебіз айтсам,
Қалмасын сеземін мен сөзім жетім.

Толық

Волокалам тас жолы

  • 0
  • 0

Жол іздедім алуан жолдын, ішінен,
Неге іздедім, өзім ғана түсінем.
Аппақ шашын күздің желі желпіген,
Жөн сұрадым жалғыз ғана кісіден.

Толық

Қарап көріңіз