Өлең, жыр, ақындар

Салқын ауа, самал жел...

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4790
Қайран дала, туған жер,
Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Досыма

  • 0
  • 0

Тілемеймін еш кешірім
Жырыма шаң көп қонса!
Жарқын-жарқын естілсе үнім,
Үнсіз күнім жоқ болса!

Толық

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Түркістанның көшелері ылғи бақ,
Кеудесінен бұлақ аққан құлдилап.
Жүре берсем, жүре берсем, дариға,
Қыз құшақтап, гүл иіскеп, сыр жинап.

Толық

Жаз өрмелеп барады тау басына

  • 0
  • 0

Жаз өрмелеп барады тау басына,
Таудың жылу тарады жамбасына
Ол бір сұлу аңқыған төсі жұпар
Қояр емес қойнына бармасыңа.

Толық

Қарап көріңіз