Өлең, жыр, ақындар

Салқын ауа, самал жел...

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4295
Қайран дала, туған жер,
Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем сәулелерінен

  • 0
  • 0

Жасыл бұтақ
Жапырағы бар сүйікті.
Терек әкеп
Тереземе іліпті.

Толық

Өмір күші

  • 1
  • 0

Мыңдаған қалам өрнегі түсіп,
Алуан көздің от ізі қалған.
Талайдың басып алақаны ыстық,
Екінші қолға суымай барған,

Толық

Тартыста

  • 0
  • 0

Бұлттардың шашағына қызыл тағып,
Жердегі нұр сәулесін жиып алып,
Жаз күні жалын шоқ боп жанған күйі
Қойнына көкжиектің кірді барып.

Толық

Қарап көріңіз