Өлең, жыр, ақындар

Салқын ауа, самал жел...

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4707
Қайран дала, туған жер,
Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынамын достарды

  • 0
  • 0

Жетім байғұс — жеке гүл,
Қол батырмас қос терек,
Болмаған соң екі өмір,
Бір өмірге дос керек.

Толық

Тайырды тағы да еске алу

  • 0
  • 0

Қойылды бір ат көшеге,
Шықты бір өлең кеше де, –
Осының бәрі –
«Бұл қалай?» - деген сұрақтың

Толық

Қолыңды бер, Қостанай

  • 0
  • 0

Қайда жүрсем сені есімнен тастамай,
Өтіп кетті жақсы жыл мен жас талай.
Менің атым сағыныш боп өзгерді
Сағынышқа қолыңды бер, Қостанай!

Толық

Қарап көріңіз