Өлең, жыр, ақындар

Салқын ауа, самал жел...

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4452
Қайран дала, туған жер,
Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келді ол солай колхозға

  • 0
  • 0

— Апарып та салайын
Мына қырдың асты екен!
— Жоқ, өзім - ақ барайын.
Дала ауасы жақсы екен!

Толық

Есіл

  • 0
  • 0

Есіл, сен қиялымсың бала күннен,
Тасығыш мінезіңмен, танабыңмен,
Атынды жарқ-жұрқ еткен естуші едім
Қазақтың қайырып салған бар әнінен.

Толық

Шебер

  • 0
  • 0

Он саусағы, ой қиялы жарысқан,
Маңдайында талай өнер табысқан.
Сен қазақтың бір талантты қызысың
Жақсы есімің жаңғырыққан алыстан.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер