Күн сөйлеп тұр
- 0
- 0
Жолдастар!
Атты міне, таң ғажайып!
Алтын зер шұғыласын тауға жайып.
Сөйлеп тұр күннің өзі бізге қарап
Салқын ауа, самал жел...
Қайран дала, туған жер,Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Аяжан
Мағыналы -
Рамазан
Оте кушты -
9 мектеп
нау өлең Ұйқас түрі: қара өлең ба? -
Сайран
Керемет -
Нұрикамал
4, 5 қатар 1 мамырға таппақ барма
-
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі