Өлең, жыр, ақындар

Салқын ауа, самал жел...

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4789
Қайран дала, туған жер,
Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аутком ағасы

  • 0
  • 0

Үйінде болдым біраз күн
Жанымен жарқын туысып.
Оңаша оймен жыр жаздым,
Төңірек толы тыныштық.

Толық

Әлкей Марғұлан

  • 0
  • 0

...Даланы шарлаған, тау барған,
Қырлардың қыртысын аударған.
Қираған құмыраға жұққан шаңдардан
Өлген қалалар сырын аңғарған

Толық

Жарқырап, айналайын, жатыр Волга

  • 0
  • 0

Кейде тау, кейде орман, тақыр жонға,
Жағалай үлестіріп тарту - олжа.
Базарлы анадай бір жомарт көңіл
Жарқырап, айналайын, жатыр Волга.

Толық

Қарап көріңіз