Өлең, жыр, ақындар

Салқын ауа, самал жел...

  • 28.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4381
Қайран дала, туған жер,
Қасиетің нендей - ді?!
Сағымды сай, мұнар бел
Көз алдымда көлбейді!
Екеу ме еді жүрегім,
Сен сыйлаған кеудеме?
Тұрсын, ба ұстап біреуін,
Ыстық - ақсың сен неге?
Көңіл шіркін құс білем,
Кетті көгіңді аралап.
Мұндай ғажап күшті мен
Ұға алдым ба бағалап?
Сәлем, сауық сайран күн,
Сағынып қалған екенмін,
Иісіңнен сенің айналдым,
Бесігім, туған мекенім.
Шырқа, туыс, сала бер,
Әнің бір ыстық, тамаша - ай!
«Салқын ауа, самал жел —
Қостанайдың даласы - ай!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау аясында

  • 0
  • 0

Екен-ау жер әсемі Медеу, Медет!
Шыққанда шоқтығына күн дөңгелеп,
Оятып тауды таңғы ұйқысынан,
Бауырынан күй еседі бір керемет.

Толық

Астанаға сәлем де

  • 0
  • 1

Аттанарда ауылдан
Қарап едім әжеме:
─ Қош тұр, ұлым, бар жылдам,
Астанаға сәлем де! —

Толық

Жамбыл Жабаев

  • 0
  • 0

«Тоқсан тоғыз жыл жасап Жамбыл өткен», —
Әлем соған таң қалып әңгіме еткен.
Тоқсан жылдай аулына белгілі боп,
Тоғыз жылда дүниені дүбірлеткен.

Толық

Қарап көріңіз