Өлең, жыр, ақындар

Ғабит Мүсірепов

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 15426
Қуаныш жан толқытпай жай шыға ма,
Жұлдыз бар мақташыда, қойшыда да,
Ойпыр-ай, сен алғаның бақыт болды-ау
Қазақтың қадірлі ұлы, ойшыл аға!
«Шүйінші, шүйінші! — деп тоқталмай-ақ
Сол күні жүгірумен көп талды аяқ.
Мен-дағы омырауьмды сипай берем
Жап-жаңа өзіме әкеп таққандай-ақ!
Халықтың сонда көрдім бір тасқанын,
Көңілдің аршып алды жұрт аспанын.
Ішінен көп жұлдыздың көзі талып,
Сағынып бір жұлдызды көп тосқанын.
Тағылар талай жұлдыз өнер етсе,
Болмайық отты қуған көбелекше!
Қазақтың талантының тарихында
Бауырлар, бұл жұлдыздың жөні ерекше!
Зор еңбек, ақ махаббат елге деген,
(Ел үшін еңіреп тумас ер ме деген)
Адамдық, азаматтық, кісіліктің
Жолында жанын қимас мен бе деген!
Бір ағаң шықты туы биік ойнап,
Кеудеде қанағаттың күйі қайнап,
Жүректе рахмет оты жанып, лаулап —
Өзіндей әділеттің жұлдыз жайнап.
Тұр әне жарасымы, орны бөлек,
Жөнім бар бір кемісім толды-ау демек.
Еліңді сүю үшін жүрек керек,
Жұлдызды тағу үшін омырау керек!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромттардан

  • 0
  • 0

Пенсияға шығармаңдар ақынды,
Кім айтады ескірді деп алтынды.
Алтындығын сақтау үшін адамның
Жұмсау керек барлық қайрат, ақылды.

Толық

Волокалам тас жолы

  • 0
  • 0

Жол іздедім алуан жолдын, ішінен,
Неге іздедім, өзім ғана түсінем.
Аппақ шашын күздің желі желпіген,
Жөн сұрадым жалғыз ғана кісіден.

Толық

Күзгі моншақтар

  • 0
  • 0

Өліп, қурап құлаған жапырақтың
Денесінде ойнайды жарқырап күн.
Ең соңғы рет аймалап нұр тіршілік,
Жөнелтпекші астына топырақтың.

Толық

Қарап көріңіз