Өлең, жыр, ақындар

Хамит Ерғалиев

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 2269
Жиырма бес жыл аға-іні боп келеміз,
Жыр мұхитта қатар жүзіп кемеміз.
Біз ақынбыз, біз өзіміз шашумыз,
Жай шашуды, аз әкелді демеңіз.
Бірге таттық талай жылдың тұз-дәмін,
Бірге шаптық шоқтығында құздардың.
Қос-қос жолдан өруші едік өлеңді
Хош иісті бұрымындай қыздардың.
Сарт дегізіп екі жолдың сен басын,
Жалт дегізіп мен айтушы ем жалғасын.
Ал содан соң «шу» деп алып кетуші ек
Айдап алға ақындықтың арбасын.
Одан сайын жақын едік, тату ек,
Одан сайын Хамит едік, Ғафу ек.
Аяп бізді, қатар тірлік сыйлаған
Табиғаттың рахымына рахмет!
Бір адамға сендей дарын дарытсын,
Сағат сайын самаладай жарықсың.
«Айналайын» деген сөзді зор айтып,
«Ойнолойын!» дегеніңмен Хамитсің!
Сөз баласын өз баландай аяйсың,
Жадау болса жаның жүдеп қарайсың.
Өзің жақсы айта білген соң ба екен
Өзгенің де жақсы айтқанын қалайсың!
Шіркін біздер қатар лаулап жанушы ек,
Жанған соң да от қадірін танушы ек.
Әлсін-әлсін соғылысып бұлттардай,
Әлсін-әлсін сағынысып қалушы ек.
Оның бәрін еске алуға жол жырақ,
Көңіл біздің көктемдегі бал-бұлақ.
Омырауыңмен кең даланы құшақтап
Аңырата бер, аппақ жалды Арғымақ!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғабит Мүсіреповке

  • 0
  • 0

Ардағым Алтай - даламның асқақ төрі екен,
Таудың да тарлан таланттысы екен, сері екен.
Тау емес мынау кілең бір алтын баспалдақ,
Алланың өзі аспаннан түсер жері екен.

Толық

Тас қоршауда көкорай

  • 0
  • 0

Қоршай салған сұрғылт тас,
Ортасында діңгегі.
Тарих әсте ұмытпас
Қалған бұл да бір белгі.

Толық

Құтсыз көбелек

  • 0
  • 0

Көз жеткісіз көк алап,
Келеміз біз аралап.
Жел сабақты шайқаған,
Сабақ желге айтады ән.

Толық

Қарап көріңіз