Өлең, жыр, ақындар

Қойшы түні

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1354
Жазғы түн. Жұлдызы көп жыпырлаған...
Күндізгі тұяқтар жоқ тыпырлаған.
Сөреге жайып қойған құрттардай-ақ,
Қой жатыр, түн аузынан тың-тыңдаған.
Манағы ішкен шайдың буы тарап,
Алдынан тартылғандай сырлы табақ,
Тамсанып, таңдай суын тартып қойып,
Қойшы отыр семіз айға төне қарап.
Келердей алдына ай түсіп көктен,
Отырған жан секілді тосып көптен.
Ай батты зып берді де, табақтай боп
Қолынан келіншектің түсіп кеткен.
Сол кезде қой үрікті опыр-топыр,
Манадан күтіп жатқан түнді соқыр,
Сойқаңды содыр қасқыр түрегеліп,
Жағылды қой шетінде қызыл от бір.
Басты кеп батыр-бұтыр аңшыл ағаң,
Аспаннан аппақ жалын тамшылаған.
Дыбыстан түн құлағы қалды тұнып,
Тау ма әлде, қасқыр ма әлде қаңсылаған!
Басылып бірте-бірте әлгі дыбыс,
Содан соң қой да тыныш, ол да тыныш.
Күбірлер мылтығының аузын сүртіп:
«Көздемей, етті ғой, — деп, — қол қапылыс.
Әйтпесе, құтылар ма әлгі бұзық!»
...Уа, шіркін, қойшылардың түні қызық!
Болады таңды өзі-ақ атырғандай
Түнімен жұлдыздарды үзіп-үзіп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дос

  • 0
  • 0

Жақсының жер бетінде бәрі бітпей,
Тозбайтын бір асылсың мәңгіліктей.
Жаныңның жарқылынан айналайын,
Тартатын өлең сөзді магниттей.

Толық

Пікір

  • 0
  • 0

«Өлеңде пікір болмаса,
Жыр емес ол, далбаса!»
Деген сөзді мың айтып,
Жазды сынды молайтып,

Толық

Аңшы суретіне қарап

  • 0
  • 0

...Қайталап түскен қалың қар
Қабат та қабат бекінді,
Жалаңаш қалған қайыңдар
Қадаған та я к секілді.

Толық

Қарап көріңіз