Өлең, жыр, ақындар

О, ғажайып!...

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1997
О, ғажайып!
Мына күннің қызуына жылынып,
Көкірегімде көбейеді күннен-күнге бұл үміт.
Сол бір үміт Отаныма сүйене кеп туады,
Жылытқанда жердің төсін махаббаттың шуағы.

Әрбір күні мезгілімнің туып жатса ту ала,
Әрбір көңіл күй тумас па, жыр тумас па қуана.
Сол қуаныш – бұл ғасырдың жүзіндегі алауы,
Сол қуаныш – біздің қолдың көтеретін жалауы.

Сол жалауды алып ұшты, ұшты кеме – жас арман,
Ол – Көкірек түкпірінде махаббаттан жасалған...
Біздің данқ-мұқитына көмілді жау күңкілі,
Кремльдің оттарының қадалғанда кірпігі!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

— Туған жерің қай жер, — деді, — жаңа ақын?
— Ол жерде де аспан мен күн болатын.
— Туған жерің қай жер? — деді бір келіншек күлегеш,
— Қара жер! — деп жауап бердім, — су емес.

Толық

Бұталардан шөптерге ыршып қонып

  • 0
  • 0

Бұталардан шөптерге ыршып қонып,
Шықтар тұна қалады бүршіктеніп.
Дір етеді көл беті, дір етеді:
артистка-аққу көтеріп жүр етегін.

Толық

Тау толқындары

  • 0
  • 0

Өзенін өргізіп тау алса ғана,
Қарайды қарауытып сан салаға.
Қайтеді ей, мына толқын, құла толқын
Жартастың төсін сорып тамсана ма?

Толық

Қарап көріңіз