Өлең, жыр, ақындар

Құрдасыма

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2612
Жыр жазарсың – мықтасаң,
Баурында туған төбенің,
Өзіңді-өзің ұқпасаң
Сені кім ұғар деп едің!

Өзіңе-өзің таң қалдың,
Өзгені сөктің «жасық» деп.
Ақыры, міне, алдандың
Қолдағы барға ғашық боп.

Ғашықтық жақсы, о, бауыр,
Ғашықтық жаман кей жерде.
Ғашығың – алыс, жолы ауыр,
Жеп-жеңіл өтем дей көрме.

Сенбесең, досым, жолға шық,
Ғашықтық жатар көзде де;
Алысқа қара, бол ғашық
Өзіңе емес, өзгеге.

Көтеріп соқпа көңілді
Көпірте берсең – оңдалар.
Сен жеңсең, ол жеңілді,
Сенде жоқ желік – онда бар...

Талабың ақ бас тау еді!
Ағарған жоқ қой шаш әлі,
Үйреніп бітсең әуелі,
Үйрету кайда қашады?!

Ерте ғой әлі, төзіммен
Ауруыңды емде, демші адам.
Отырмын оқып өзіңнен,
Не айтар деп ең мен саған!

Ұшқынды алсаң беріп от,
Сөнер ол самал ескенше.
Алдыңа қарап кері кет,
Артыңа қарап өскенше.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күндер

  • 0
  • 0

...Лақылдатып төкті бұлақ көбігін
Шалқақ жатқан жағасына уақыттың.
Уақыт, уақыт! Басқа сыймас көп ұғым,
Уақыт сыйды құшағына Уақыттың.

Толық

Қағаз тірлік

  • 0
  • 0

Жер хақында сыр күттік Айдан әлі;
Тыныштық деп газеттер майдалады.
Қағаз-бомба бұрқ етіп жүр жарылып,
жүріп жатқан сықылды майдан әлі.

Толық

Кім кінәлі?

  • 0
  • 0

Көгіс-сұрқай аяқтары тырбиып
Өліп жатты тротуарда балапан:
атқан секілді еді жаңа ғана таң,
Әлдекімге өлетін де уақыт болып қалған ба? —

Толық

Қарап көріңіз