Өлең, жыр, ақындар

Домбыра

  • 01.06.2019
  • 0
  • 0
  • 11014
Майысып қос шегіңнен күй өткенде,
Ой туар жүрек түгіл, сүйектен де.
Домбырам қайран менің, қайран менің,
Ризамын сені маған сый еткенге.

Қолтықтап көктем келсе жыр-сұлуды,
Ізіне жыр сұлудың гүл шығулы...
Мені де қойдың ақыр жұмбақ қылып,
Күлу мен үйреттің де күрсінуді.

Сырласам көкірегіме сүйеп тұрып,
Жанымның жазығына күй ектіріп.
Ой, арман – екі шегің болсын сенің.
Берейін жүрегімді тиек қылып.

...Күй екен мынау аққан бұлақ десек,
Бұлақтар таудан ғана туад десек,
Ал, кәне, бір тыңдайық домбыраны,
Төсіне туған жердің құлақ төсеп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұталар арасымен аңдып, аңдап

  • 0
  • 0

Бұталар арасымен аңдып, аңдап
жүр, міне, ақ самайлы таң қылаңдап.
Көргенім ақ әженің шашы болды
оңаша тротуармен қаңғығанда.

Толық

Көктем әсерінен

  • 0
  • 0

Жасыл түсті секілді нұр, арай да,
жасып қалған секілді алап, маңай бар.
Тастардан да сабыр қашқан тәрізді,
Кәрінің де ақылы жоқ абайлар.

Толық

Ештеңе айтпайтын қарт

  • 0
  • 0

Мына момын даланың желі де есіп біткен-ді,
Момын толқын жарға ұрып,
бір солқ етіп бүктелді —
ымырт түсті Жайыққа,

Толық

Қарап көріңіз