Өлең, жыр, ақындар

Көп адамның тұрағы бар

  • 02.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1688
Көп адамның тұрағы бар,
табаны жоқ секілді.
Табансыздың тайқымасқа
амалы жоқ секілді.
көп ісімнің азабы бар,
сауабы жоқ секілді.
Көп ойлардың сауалы бар,
жауабы жоқ секілді.
Бұдан өзге түк ұға алмай, түк алмай,
Отырмын мен суып қалған қиялдай.
Отырмын мен сонша жүдеп, сонша арып
Айлы түнгі Алатаудай томсарып.
Табансызға таяқ болғым келгенмен,
азаптыны аяп көргім келгенмен,
сауалдарға жауап бергім келгенмен
көкірегімнен көре алмадым көлді өнген,
жанған шырақ көре алмадым кеудемнен.
Өйткені мен - қателігім сезінем
қарап едім дұшпандардың көзімен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақөзек бойында

  • 0
  • 0

Тас төбеден төніп кеп Ай үңілді —
Неткен сәуле жұп-жұмсақ, қайырымды!
Көл езуі сылпылдап өсек айтар,
байқап сырғыт, бала-дос, қайығыңды,

Толық

Қызыр

  • 0
  • 0

Біздің қария кісі еді-ау бір кең пейіл,
жоқ, айтпаймын бір шайы мен бір етін:
кім келсе де — аяғына еңкейіп,
қонағым деп кебісін сап жүретін.

Толық

Кеңістік жөнінде

  • 0
  • 0

Жалғызбын деп көкіректі шіреп сіз,
айдала деп айқай салма ретсіз:
Тау — киесіз,
дала болмас иесіз,

Толық

Қарап көріңіз