Көп адамның тұрағы бар
Көп адамның тұрағы бар,
табаны жоқ секілді.
Табансыздың тайқымасқа
амалы жоқ секілді.
Қателіктер
Өкінішпен баса алмайсың өткеніңді.
Қиялдайсың, көп іздейсің күткеніңді.
Амалсыздан тарығып оңашада,
Сағынасың ерте-кеш кеткеніңді.
Босаттым ішімдегі бір адамды
Босаттым ішімдегі бір адамды,
Кешірдім кінәларды, күнәларды,
Сөйтті де өмір мұңнан бір тазарды,
Сөйтті де көңіл кірден бір ағарды...
Заман жыры
Бізді заман емес, адамдар өзгертеді,
Солай-солай заманға дақ келтіреді,
Бірімізге-біріміз жау болып,
Өмірді солай босына өткізеді!
Түбінде бәрі-бір жаман іс жарып шығады,
Ұрлық ісі өзіне де керек емес болып қалады,
Жасырын жасап-ап неге өзін сынға алады?
Жарып шыққанымен ол қоймай, махшарда сауал болады,
Қасыңды аш, қабағыңа қар жаумай,
Ғайбат айтпа сауабыңнан айырылмай,
Өзіңді ұлы ұстар мінезді қой,
Тәкәппарланып жұмағыңнан айырылмай!
Білмей жатып білем деме ешқашан,
Әйтпесе өтірікпен күнә аласың әрқашан,
Пысық болам деп, артықпенен арам жеп,
Сұрау болат! Өзіңді алдауды тоқтатасың сен қашан?
Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Уақыт өте мені өзіңе аласың,
Өмірімде жетістікке жете алмасам да,
“Өз кінәң ғой!” деп, қолыңды сілтей саласың!
Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Уақыт өте өз дегеніңді табасың!
Тас тіпті темірді де су тескендей,
Тықылдап тық-тық етіп өшпес қып ойасың!
Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Уақыт өте мені өзіңе аласың,
Сағаттың тілі тықылдап секунд сайын күректей,
Көрімді асықпай жәймендеп ғана қазасың.
Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Дым үндемей жастық шақты аласың,
Күш көп кезде жұмыс істемегеніңе,
Қартықтың ызы сезілгенде санды қағасың!
Көріксіз әйел
Бір жігіттің болыпты,
Сұрықсыздау әйелі.
Даусы да жаман шаңқылдап,
Үнемдеп әрбір тиынды,
Шашуға қолы тар еді.
Денесі толық, ірі тым,
Балпаңдап қаздай жүрісі.
Тек үйдің қамын ойлайтын,
Бала-шағаның ырысын.
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі