Өлең, жыр, ақындар

Сөз соңы

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2259
Үтірмен сені бітірдім,
Бітірмей, жырым, нүктемен.
Бергі жағында үтірдің,
Өлең-өмір тұр бітпеген.

Шабыстан шабыт, талмасаң ,
Көбейер жырдың қатары.
Мәндірек болар әрқашан,
Мәңгілік сана сапары.

Тылсым жыр атты орманда,
Ойлы өлеңдерге шеп құрып.
Асқақ Алатау арманға,
Алқынбай жету – тектілік!

Осылай деуді құп көрдім,
Оқырман, сен қой нүктесін.
Адамдық ғұмыр біткен күн,
Ақындық ғұмыр бітпесін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке мен шеше

  • 0
  • 0

Жалғыз ұлды, боп кеткен астаналық,
Күте-күте барады, шаш та ағарып.
Күйбең тірлік кешеді кемпір мен шал,
Қазақы үйді баяғы баспана ғып.

Толық

Қоскүрең

  • 0
  • 0

Бойдағы ғажап намыспен,
Жырлары кабакта піскен.
Қоғамға «қолын шығарып»,
Арақты ары ақтар ішкен.

Толық

Замани зар

  • 0
  • 0

Октябрь таңы арайлап атты,
Нұрлы еді қандай таңғы қыр,
Шапағын шашты большевиктердің
жалауларындай қан қызыл.

Толық

Қарап көріңіз