Өлең, жыр, ақындар

Жамшыда жаздың түнінде

  • 10.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1468
Күміс шардай көкке өрлеп,
Сәулесін төкті маңғаз ай.
Қазбауыр бұлттар көкке өрнек
Салғандай, жылжып көшкен жәй.
Жамшының жарын паналап,
Тығылған айдан көлеңке,
Біз жорттық жарды жағалап,
Тұр ғой деп тосып ақ ерке.
Сәулесі айдай дірілдеп,
Сүңгісе өзен суында,
Тербетіп ағып жүр-жүрлеп,
Тоқтаусыз салған суылға.
Барлаймыз ауыл елесін,
Көрінер ме деп күткен жар.
"Жан сәуле, қашан келесің,
Тостырып мұнша еткен зар".
Елеңдеп қарап жан-жаққа,
Тағатсыз күткен елесің
Көрінеді сұлу бір шақта
Жағалап жардың белесін.
Бұрала басқан ақ ерке,
Наздана қарап әлемге,
Жасырған бізді көлеңке
Гүлге оранды бір демде.
Алтын айдар ару жар,
Ерткендей айды қасына,
Көркіне көркі бара - бар
Құрдас па аймен жасы да,—
Деп ойлап ем сол түнде,
Қасыма келген аруды,
Лебімен арбап ол мүлде,
Мұң еткен жақын баруды.
Келдім, сәулем, сен үшін, —
Деп еді ару үн қатып,
Тартқан соның лебі үшін,
Мен жортып ем түн қатып.
Дариға, сонау әсем жаз!
Арқада Жамшы бойында,
Сондағы біздер айтқан наз
Жоқ па екен сұлу бойында?..
Ұмыттың ба әлде сол кешті,
Айтшы, сұлу, жасырмай,
"Қайтем деп айтып келместі"
Қойдың ба сырға бас ұрмай.

1935



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құралға

  • 0
  • 0

Атың — Құрал, құралың жоқ қолында,
Сенің түсер қақпаның көп жолында.
Неге келдің мынау майдан шебіне,
Болдың душар әлдекімнің кегіне.

Толық

Көркейгенде шөл дала

  • 0
  • 0

Көгінен төніп күн қақтап,
Бетінен сырғып жалап жел.
Қысында қызыл, жазда аптап,
Бырысып беті күйген жер.

Толық

Семей

  • 0
  • 0

Даланың тастап шуларын,
Шыққанда жаяу ауылдан.
Бір білім болып қуғаным,
Жасқанбай қатер дауылдан.

Толық

Қарап көріңіз