Өлең, жыр, ақындар

Күзгі өксік

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1644
Қыркүйек желі жаз өтті дей ме,
Қайтқан құс сыңсып аза етті бейне.
Өткен жазыма қайтқым келеді,
Қалпақ қылып ап газетті кейде.
Ұзарды түні, таңы қысқарды,
Тал сыңғырлатып сары мыстарды.
Жаз ұрлап аңсар жалыныштарды,
Санада сартап сағыныш қалды.
Бұлттардың қашып ыпыны, сәні,
Қанатпен құстар түтіп ұшады.
Жазбен бірге ол да жоғалды ма екен,
Үпілмәлік - қыздың үкілі шағы?
Көзімнен ұшқан қиялдай ғалам,
Соны аңсап есті жия алмай барам.
Басынан көшкен дәуренді неге қиялдайды әман,
Қия алмайды адам?
Жасындар жатқан жаздай жарқылдап,
Күз өртеп енді, маздайды алтын бақ.
Сермеуші ед қанат құшақтағы ару,
Қаршыға бүрген қаздай қаңқылдап.
Өтті көңілді желдірген шақтар,
Қайыңға қарап телмірді аңсап тал.
Жапырақ-көзден шашылып,
Үскен тердірер ме енді мөлдір моншақ.
Ғайып боп кеткен нұр сипатты арман,
Тұрар ма тағы кіл шырқап таңнан.
Сағымды сүйген жаздың самалы,
Күзгі жел болды құм сипап қалған.
Өксікті бар ма біздің көңілдей?
Ғашықтар жұрты түздің мөріндей.
Кеудемде бір үн ыңырсиды әлсіз,
Жер сипап қалған,
Күздің желіндей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арал жағасында

  • 0
  • 0

Келіп едім Аралға — теңізім жоқ, теңізім,
Қалай берген қарт Хазар жалмауызға егізін ...
Көрінер деп бір белгі — күн салып кеп қарасам,
Бұғып жатқан диюдай бас көтерді қара шаң.

Толық

Толғақ

  • 0
  • 0

Аямай-ақ құятын көзге алтынын,
Аңсағалы қанша уақ жаз жарқылын.
Бәз қарқылы қарғаның бизар қылған,
Күтіп жатыр бағзы қыр қаз қаңқылын.

Толық

Күзгі түн

  • 0
  • 0

Сарқылды жаздай айтқан біздің ән-жыр,
Бастады шер-қиссасын ызғыған қыр.
Таспа алды түз жонынан қара дойыр,
Өзекке бұршақ құйған күзгі жаңбыр.

Толық

Қарап көріңіз