Өлең, жыр, ақындар

Жабайы

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1050
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Осы сөзім шықты-ау әнтек анайы...
Абайламай туылса егер Абайы,
Қамшысына түкіреді талайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Өзеуреп тұр өңез аққан самайы,
Қабанбайы, Қарасайы батыр да,
Пақыр сынды плотаны мен шабайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Бұл-дағы бір әңгіме еді пәнайы.
Сүйегінен қаланғанмен қазақтың,
Қазағына пысқырмайды сарайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Көзін ашпас - атқан таңның арайы.
Кесіп қойған басы алтынның үкімін,
Өкшесі — жез, бөкселері — қалайы.
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой. Жабайы.
Тауық терген тары тағдыр-талайы.
Алла берген ырзықты бөле алмай,
Алқынады албан, арғын, адайы...
Ой, Жабайы-ай!
Жабайы ғой, жабайы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Өліарадағы өлеңдер» жыр-шоғырынан

  • 0
  • 0

Оятты мені азаны құстың,
Азаны кұстың — өлеңі.
Құс көңілдердің наз әнін ішкім,
Базарына ұшқым кеп еді.

Толық

Көкем кететін жыл – 1981

  • 0
  • 0

"Таразыдан өттік қой таң суыған,
Сүмбіленің сақта, Алла, шаншуынан.
Сегізкөзде суық бар соғыс жылғы,
Сыр беріп жүр кезде енді қан шуыған.

Толық

Мадақ – жыр

  • 0
  • 0

"Оян!" — деп таңда үн қатты Заңғардан құсым,
Оятуға ойды жетер ме қалған бар күшім? —
Өзіңізге, аға, арнаған бір жырым бар-ды,
Тұрғызбасам да мәңгілік мәрмәрдан мүсін.

Толық

Қарап көріңіз