Өлең, жыр, ақындар

Бебеуледің, жүрегім...

  • 15.06.2019
  • 0
  • 0
  • 938
Бебеуледің, жүрегім, неден менің?
Неден менің, жанарым, төмендедің? —
Құбыламның бетке алып желең желін,
Қырға қарай қылаңмен желер ме едім!
Бебеуледің, жүрегім, неден менің?
Көгендегім-ау менің, өлерменім!..
Түздегі елге қолғабыс берер ме едім,
Қозы-ылақтың ағытып көгендерін?!
Бебеуледің, жүрегім, неден менің?
Тек ермегім — бейкүнә өлеңдерім. —
Көктем сайын көретін көгергенін,
Майса құмға жырымды көмер ме едім?
Бебеуледің, жүрегім, неден менің?
Аспаны ма қаланың — Сөнер көгім?..
Жұлқынып тұр далаға көбең көңіл,
Өлер жерім жеткені — Бөгелгенім!
Бебеуледің, жүрегім, неден менің?
Мұның қалай — Тым ерте көнергенің?
Емдейінші өзіңді,
Егем менің,
Қайран қырдың түйретіп тебен-желін!
Бебеуледің, жүрегім, неден менің?
Көгер, көңіл!
Сөгілші Көбемде, Жыр!
Қалсыншы бір ажырап менен де мұң:
Маңдай — Сағым.
Табан — Құм.
Төбемде — Күн...

1981 ж. Жетібай кенті



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәйгіде

  • 0
  • 0

Осы екен ғой, дариға-ай, тұлпар деген! —
Жарысты тек тұлпармен іңкәр-белең.
Құртар ма екен төзімді бойымдағы,
Бұрқанды өлең,

Толық

Мадақ – жыр

  • 0
  • 0

"Оян!" — деп таңда үн қатты Заңғардан құсым,
Оятуға ойды жетер ме қалған бар күшім? —
Өзіңізге, аға, арнаған бір жырым бар-ды,
Тұрғызбасам да мәңгілік мәрмәрдан мүсін.

Толық

Қаратаулық қыршынның қазасында

  • 0
  • 0

Күздің түні.
Сөнген күнді бұлт үрлеп
Қайта жақпақ;
Мен қараймын күлкім кеп.

Толық

Қарап көріңіз