Өлең, жыр, ақындар

Экспромт-элегия

  • 17.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1288
Жарты айлы бейіт тұр қарап қырдан,
Төбесіндегі Үркер-ау.
Мен кеше ғана іңгәлап туған,
Мына бір қара жұрт еді-ау.
Керуен өмір барады көшіп,
Айналып борар бұлт ұнға.
Қалады есік, қалады бесік,
Адыра мекен жұртымда.
Боздармыз, бәлкім, күлкіден қалсақ,
Бота даусымен азанғы.
Жалайды бөрі, түлкі мен қарсақ,
Ошақта тұрған қазанды.
Ұлиды бәрі түк таппағасын,
Құтырар жел де күл сабап.
Ай ғана жарып шықпақ қанасын,
Ажарын бұлтпен тұмшалап.
Біздің көш кетер босып ғасырға,
Жоқтауым жел боп айтылар.
Қоңырау шалып,
Бесік басында тұнжырап, таңғы ай тұрар.
Таңғы айды уақыт ақса күйме ғып,
Қалады қырда бос бесік.
Тағы бір жұрттан ақ сәби болып,
Шығады нұрым тасқа өсіп.
Жасқа боялған омырауымен,
Жөргегін дауыл жұлмалап.
Оянып кетіп қоңырау үнінен,
Қол созар айға іңгәлап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкем кететін жыл – 1981

  • 0
  • 0

"Таразыдан өттік қой таң суыған,
Сүмбіленің сақта, Алла, шаншуынан.
Сегізкөзде суық бар соғыс жылғы,
Сыр беріп жүр кезде енді қан шуыған.

Толық

Шерғала - шер

  • 0
  • 0

Шерғала!
Уа, шерменде шерлі қала,
Аршылан бұзып шыққан торды жаңа.
Қымтама құпияңды тырнағыңмен,

Толық

Құпия қақпа тамшалы

  • 0
  • 0

Тербеген тереңімді Тамшалы мұң,
Сол жерде емдеп жүрмін жан шалығын.
Ару - Тау кірпігінде жәутілдеген,
Жетемін тұңғиықтың аңсап үнін.

Толық

Қарап көріңіз