Өлең, жыр, ақындар

Ұл мен қыз

  • 04.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2754
немесе әкем Оспан Өтегенұлы айтқан әңгiмеден кейiнгi ой

– Адамдар бар жаны iзгi,
Халықтық боп кететiн.
Туғызған не аңызды,
Ақбөбек – қыз,
Бекет – ұл.
Не кездеспес адымға,
Аттар кезде, көкешiм.
Жүрсiн әркез жадыңда,
Осы екi...
Екi есiм.
Әлсiздерге бiрi оның –
Үмiт бердi, дем бердi.
Жiгiттердi бiрi оның –
Жүрегiмен меңгердi.
Ұлы оның дәрi ойлап,
Ара түстi кеселге.
Қызы оның – арай нақ,
Көрiк болды осы елге.
Айтқанымды екi етпе,
Ұғынып ал, жарығым.
Шын ғашықтар – Бөбекке,
Жәбiрленген – Бекетке,
Сыйынады әлi күн...
Алдыңда әлi түнегiң,
Алдыңда әлi жарығың.
Алдыңда әлi тiлеуiң,
Алдыңда әлi бал үнiң.
Жарығым!..
Деген-дi әкем сонау жыл,
Тербеп Сана, Арымды.
Содан берi жарау жыр,
Мазалайды жанымды.
Өзге ойым – қарау бiр,
Жазалайды жанымды.
Және желпiп алау нұр,
Тазалайды жанымды.
Мен Бабамның,
Тас қашап,
Жазған сырын ашпасам,
Құмға көмiп тастасам.
Онда менi, туған жер,
Ұлым деме ешқашан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ата Қазақ

  • 0
  • 0

Бір шыңырау және онда жалғыз қауға,
Құтым болған түссе де сансыз дауға.
Әрқашанда қамқор боп қол созасыз,
360 әулиелі Маңғыстауғ

Толық

Кезбе боп кетем

  • 0
  • 0

Мәңгі мұз құрлық–
Антрактиданы қақаған,
Ерітейін жүрегімнің отымен.
Жол табайын Ай-Шолпанға да апарар,

Толық

Мұнай көліне қонған аққулар

  • 0
  • 0

Күн нұры төгіледі аппақ арай.
Көз тігіп құмартпассың көкке қалай?
Сыңсыған аққу әнін естисің бе,
Самғаған мұнаралы жаққа қарай.

Толық

Қарап көріңіз