Есімде тек...

Көкірегімді кернетіп күйге керім,
Есімде тек ес-түссіз билегенім,
Ынтыққаным, бірақ та сүймегенім.
Есімде тек: «Қайтайық – деген сөзің,–
Жеңгем іздеп қалады үйде менің».
Есімде тек тұрғаным үй алдында,
Жаныңа нұр білмеймін құя алдым ба?
Таңыма бір қол соқып қиялымда
Есімде тек сөккенім өзімді-өзім:
«Жасықпын ба осы мен, ұяңмын ба?»
Есімде тек қалғаны бітіп демім,
Мейлің, мейлің, жігерсіз жігіт дегін.
/Сөз айтар деп сол бойда күтіп пе едің?/
Есімде тек жанымды мазалады
Үміт пен күдік менің.
Есімде тек /бұндайда өтер қызық,
Тоғандарды тасқындар кетер бұзып/.
Есімде тек, иә, иә жүгіргенің,
Бір сүйіп ап бетімнен шөп еткізіп...
Тағы есімде:
«Мені сүй деп қыз қашан тосыпты ернін,
Тек қиялмен ләззатты кешіп бердің.
Батылдықтың еншісі-бақыттылық,
Бақытсыздық үлесі кешіккеннің,–
Деген сөзің соңынан мен құшқанда,–
Мәселенің бәрін мен шешіп бердім».

---