Өлең, жыр, ақындар

Арманымдай күнгейлік сәби

  • 19.05.2022
  • 0
  • 0
  • 709
Арманымдай күнгейлік сәби,
Есімде менің сол әсем қыз;
Адамға білген сұлуды тани,
Белі бұраң, төсі уыз.
Ибалы қыздың аузын ашпас
Жасқаншақ кезі жұпарсыз гүлдей,
Кей кезде бізге мінезі жақпас,
Кететін кез бар қадірін білмей.
Ант ете айтсам, мен бірақ та,
Көргенде қызды есімнен тандым.
Бұрымын жібек сипаған шақта,
Құрыды титық, күйдім де жандым,
Нәркес көзі дертпен тең оның,
Сол бір қыз үшін жаннатқа тең,
Иіліп оған кескестеп жолын,
Қия жаздадам өмірімді мен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үзінді

  • 0
  • 0

Кірпік ілмей өткіздім мен үш түнді,
дұға оқыдым хақ жолына тізерлеп
Аспан мен жер - храм, қорған — алтарім;
Қу сүйектер сол қорғанға көмілген

Толық

Оба

  • 0
  • 0

Сонау жылы қара жердің беті қан,
адам біткен ажал-селде жүргенде
достығынан айнымапты екі жан –
шын сезімді өлім - жау да үзген бе.

Толық

Дұға

  • 0
  • 0

Құшатындай шапағатты таң нұрын,
Жалбарынам, жалынамын, тәңірім,
Өтінбеймін өз басымды құтқар деп,
Тапсырамын бір сорлының тағдырын.

Толық

Қарап көріңіз