Өлең, жыр, ақындар

Нэераға

  • 19.05.2022
  • 0
  • 0
  • 613
Айтшы қане, не үшін анау асыл гүл
Тағасың сен бұйрасына шашыңның?
Тағы өткізгің келді ме әлде бетіңді
сәттік гүлмен сенің өзің секілді?
Неғыламыз ойға кетіп еске алып,
өз кезің де көрер бәрін басқа ғып,
Гүл секілді соларсың, көз ұмытар
Болар үміт, махаббаттың күні тар.
Таңмын саған: бәрін салып табанға
Жайбарақат қарайсың-ау тағы алға.
Уақытқа күлесің сен, бір түрлі
Нэераға бәрі бірдей сықылды.
Қайтып қана ессіз күймен сол әні
алғы өмірден тайсалмауға болады?
Мына өмірден - ұлы күлкі, кекесін –
Шын пейілмен бір қуанбай өтесің?
Бес жыл өтер: қарағанмен сен ұйып,
Сиқыры мол жанарыңмен мөлиіп,
Жұпар иісті төсегіңе сен енді
Тарта алмассың жігіт-желең дегенді,
О, тезірек өліп кетсең болады,
бір жас жігіт бетіңде ұят обалы десін:
"Рас сүйкімді екен жүзі шын,
Менен бұрын кім өлді бұл қыз үшін".



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауынгер моласы

  • 0
  • 0

Жатыр ұйықтап мәңгі мұнда,
Жатыр шықпай шаң-дағы.
Бір төмпешік қалды қырда
Жасыл тепсең жан-жағы.

Толық

Олар сүйді бірін-бірі сонша нәзік, әрі ұзақ

  • 0
  • 0

Олар сүйді бірін-бірі сонша нәзік, әрі ұзақ,
Жүректерде құштарлықтың қара дерті азынап,
Бірақ соны мойындауға жауласардай сескенді,
Сондықтан да махаббаттан беріспеді еш белгі.

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Жатырмын Дағыстанның аңғарында,
Кеудемде шықпаған сол жан барында.
Езеді қорғасын ой, жаным жара,
Амалым әлі менің дағдаруда.

Толық

Қарап көріңіз