Өлең, жыр, ақындар

Құс қорасында

  • 12.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1065
Балапан бір күн Қоразға келіп,
Отырды біраз сұрақтар беріп:
«Өмір деген не? Білмедім соны,
Қай жерде оның басы мен соңы?»
«Өмір ме? Өмір қызыққа тола, –
Деді оған Қораз, – ол біздің қора.
Ақылмен аңдап, қарасаң барлап,
Шеті оның анау тас дуал шарбақ».
Кенеттен сөзге қосылды үйрек:
«Өмірді, достым, ұқпағын үй деп.
Шарбақтан әрі шалшық бар екі,
Сол жерде нағыз өмірдің шеті».
Сол кезде көкте тырналар ұшты,
Бәрінің соған көздері түсті.
Балапан аң-таң, ұқпады түкті,
Дүние, бірақ, қора емес тіпті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Домбыра

  • 0
  • 0

Домбыраның құлағын
Мәнерімен бұрағын.
Достарыңды ертіп кел,
Содан кейін шертіп көр.

Толық

Қазағым-ай ХҮІІІ-ХІХ ғасыр

  • 0
  • 0

Айналайын атыңнан, Қазағым-ай,
Аз болды ма мазақ пен азабың-ай?
Бабалардың ерлігін ұмыттың ба?
Болдың неге жасқаншақ таза бұлай?

Толық

Қарындасыма

  • 0
  • 1

Қарындасым – сестричка,
Қандай әсем стрижка!
Еркелігің лақтай,
Үнің сыңғыр бұлақтай.

Толық

Қарап көріңіз