Өлең, жыр, ақындар

Құс қорасында

  • 12.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1080
Балапан бір күн Қоразға келіп,
Отырды біраз сұрақтар беріп:
«Өмір деген не? Білмедім соны,
Қай жерде оның басы мен соңы?»
«Өмір ме? Өмір қызыққа тола, –
Деді оған Қораз, – ол біздің қора.
Ақылмен аңдап, қарасаң барлап,
Шеті оның анау тас дуал шарбақ».
Кенеттен сөзге қосылды үйрек:
«Өмірді, достым, ұқпағын үй деп.
Шарбақтан әрі шалшық бар екі,
Сол жерде нағыз өмірдің шеті».
Сол кезде көкте тырналар ұшты,
Бәрінің соған көздері түсті.
Балапан аң-таң, ұқпады түкті,
Дүние, бірақ, қора емес тіпті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол бір кездер

  • 0
  • 0

Сол бір кездер, сол шақта,
Мөлдір сезім мол шақта,
Гүл жайнадық, нұр жайнадық,
Ұқсап маржан моншаққа.

Толық

Көктікен гүл

  • 0
  • 0

Өсіп тұрған Көктікен гүл құлпырып,
Жарым-жарты солып қалды кенеттен.
Сабағынан салбырап та қылқынып,
Өлетұғын сәтті күтті со беттен.

Толық

Көзжұмбай

  • 0
  • 0

Төсекте керіліп жатты,
Ұйқыға беріліп жатты.
Ең арысы, сағатқа қарау үшін,
Көзін ашуға да ерініп жатты.

Толық

Қарап көріңіз