Өлең, жыр, ақындар

Құс қорасында

  • 12.07.2019
  • 0
  • 0
  • 985
Балапан бір күн Қоразға келіп,
Отырды біраз сұрақтар беріп:
«Өмір деген не? Білмедім соны,
Қай жерде оның басы мен соңы?»
«Өмір ме? Өмір қызыққа тола, –
Деді оған Қораз, – ол біздің қора.
Ақылмен аңдап, қарасаң барлап,
Шеті оның анау тас дуал шарбақ».
Кенеттен сөзге қосылды үйрек:
«Өмірді, достым, ұқпағын үй деп.
Шарбақтан әрі шалшық бар екі,
Сол жерде нағыз өмірдің шеті».
Сол кезде көкте тырналар ұшты,
Бәрінің соған көздері түсті.
Балапан аң-таң, ұқпады түкті,
Дүние, бірақ, қора емес тіпті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен кеше қара жұмыс істемедім

  • 0
  • 0

Мен кеше қара жұмыс істемедім,
Тәбет жоқ – қара нанды тістемедім.
Керенау көтеріліп төсегімнен,
Талықсып әрең жетті түске демім.

Толық

Тордағы жолбарыс

  • 0
  • 0

Демалыс бір күн еді,
Зоопаркте ел жүр еді.
Жас баланың кенеттен
Кетті өзгеріп түр-өңі.

Толық

Папамның әлдиі

  • 0
  • 0

Сықыр-сықыр бесігің,
Үйде жоқ мамаң, несі мін.
Папаң отыр әлдилеп,
Уайымсыз өс ұлым.

Толық

Қарап көріңіз