Өлең, жыр, ақындар

Автобус

  • 12.07.2019
  • 0
  • 0
  • 3380
Бара жатқан тізіліп,
Автобусқа қызығып,
Дейді тұрып баласы:
– Әке, әке, қарашы,
Бірін сатып алайық,
Ауылға алып барайық.
Қайран қалсын балалар,
Үлкен-кіші ағалар.
Мінгізбейік өздерін,
Қыздырайық көздерін.
Бала сырын байқады,
Әке басын шайқады:
– Дұрыс емес ойың бұл,
Арғы жаққа мойын бұр.
Сонау жарқын жарықтыр
– Қуаты мол зауыттар.
Онда сансыз жұмыскер
Жасап жатыр тың істер.
Құрал, сайман, киімді,
Түрлі-түрлі бұйымды
Солар жасап береді,
Содан бізге келеді.
Өзіміз де асыға,
Алу үшін машина,
Сонда кетіп барамыз,
Содан сатып аламыз.
Біздің ауыл сәулетті,
Байлығы мол дәулетті
Миллионға жеткіздік,
Артық астық өткіздік.
Сондықтан да енді біз,
Байығандық белгіміз –
Автобусты алуды,
Ауылға алып баруды
Бастық маған жүктеді,
Осы болар күткенің.
Автобусты аламыз,
Ауылға алып барамыз.
Сонда жалғыз сен емес,
Сеніменен мен емес,
Үлкен-кіші, кәрі де,
Ауылдағының бәрі де
Автобусқа мінеді,
Мәз-мейрам боп жүреді.
Егін үшін далаға,
Кино үшін қалаға
Тез жететін боламыз,
Тобымызбен барамыз.
Барсақ-тағы қайда біз,
Өзіміздің пайдамыз...
Сөйтіп, сол күн қаладан
Алды автобус жаңадан.
Бала сонда шаттанды,
Әке ісіне мақтанды.
Өлеңдетіп ауылға
Автобуспен аттанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалақы мен жолақы

  • 0
  • 0

Баяғыдай «ойхой»-лап,
Қыз ұзатып, той тойлап,
Ауыл аралап, дала кезіп,
Қаладан қала кезіп,

Толық

Сергелдең

  • 0
  • 0

Болмаған соң бойда жігер, қаруың,
Қырсыздықтың таттың талай зәр-уын.
Кімге керек іштен тынып жануың?
Әлдекімнің артық санап аруын,

Толық

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Жарасты дос едік,
Көңіліміз қош еді,
Қинадың бүгін қалайша?
От салдың өзекке,

Толық

Қарап көріңіз