Өлең, жыр, ақындар

Кесіртке

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1439
Кесірткелер жорытса,
Жәндіктердің жүйрігі.
Өледі-ау деп қорықпа,
Қалса үзіліп құйрығы.
Жауға тастау құйрығын –
Құтылудың амалы.
Қайта бітер жирылып,
Мезгілден соң шамалы.
Өзінде көп күш қандай –
Кесірткелер заулайды.
Қолтыраунның кішкентай
Баласынан аумайды.
Кеткен мүлде жоғалып
Замандарда кешегі,
Арғы тегі – Зор, алып
Динозавр деседі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын мен пақыр

  • 0
  • 0

Өмірдің өтпесе де тепкісінде,
Өңінде адамға тән жоқ пішін де.
Қалшылдап күзгі суық жел үргендей,
Пақырың құлап түсті жетпісінде.

Толық

Атып алдым қоянды-ай...

  • 0
  • 0

«Атып алдым қоянды-ай,
Қанжығам қанға боянды-ай.
Осынау әнге салғанда,
Қыз-келіншек оянды-ай».

Толық

Сот пен айыпкер

  • 0
  • 0

– Әкеңнің аты?
– Саудабек.
– Өзіңнің атың?
– Алмабек.

Толық

Қарап көріңіз